Οι διεθνείς οργανισμοί μας έλεγαν πριν από τις εκλογές ότι θα έπρεπε να περικοπεί ο 13ος και ο 14ος μισθός των συνταξιούχων. Υπό τις παρούσες συνθήκες η προτροπή αυτή θα αφορά και τους εργαζόμενους. Η υιοθέτηση του μέτρου θα επιφέρει το τελικό κτύπημα στην αγορά και θα δημιουργήσει σοβαρά προβλήματα στον οικογενειακό προϋπολογισμό μας.
Εκατοντάδες χιλιάδες νοικοκυριά έχουν προχωρήσει σε τραπεζικό δανεισμό στηριζόμενα στους δύο αυτούς επιπλέον μισθούς. Μόνο αυτό να αναλογιστούμε, είναι αρκετό για να καταλάβουμε πως μπορούν να εξελιχτούν τα πράγματα. Ότι θα κτυπηθούν αλυσιδωτά πολλοί κλάδοι, μεταξύ των οποίων ο τουριστικός και ο εμπορικός. Όταν κάποιος κινδυνεύει να χάσει το σπίτι ... περισσότερα από το τραπεζικό του δάνειο δεν θα σκεφτεί που θα πάει διακοπές, ούτε να αγοράσει καινούργιο κουστούμι. Η όποια κατάργηση ή περιορισμός των αμοιβών προς τους εργαζόμενους, πέραν της σοβαρής διατάραξης του κοινωνικού ιστού της χώρας, δεν θα επιφέρει κανένα όφελος στην οικονομία, απεναντίας θα μειωθεί η αγοραστική δύναμη και κατά συνέπεια θα υπάρξει μείωση αντί αύξηση των φορολογικών εσόδων.
Αυτά τα επιδόματα, δηλαδή τα γνωστά και ως δώρα Πάσχα, Χριστουγέννων και επίδομα αδείας, με την πάροδο του χρόνου έγιναν στόχος πολλών επιτηδείων και έτσι αντί να ενισχύουν το εισόδημα των εργαζομένων, ενισχύουν τελικά την περίοδο ή καλύτερα το δεκαπενθήμερο της καταβολής των τα ταμεία των εμπορικών και λοιπόν επιχειρήσεων παροχής υπηρεσιών και τις τσέπες κάποιων επιτηδείων. Όλοι μας έχουμε παρακολουθήσει τον καταιγισμό των διαφημίσεων και τις υποτιθέμενες προσφορές την περίοδο των εορτών… Έχει αποδειχθεί, ότι τα τελευταία χρόνια, οι περισσότερο ωφελημένοι από τη καταβολή του δώρου Πάσχα και Χριστουγέννων, έτσι όπως αυτά καταβάλλονται, είναι οι Κινέζοι… Τζίφος λοιπόν! Όπως τα παίρνουν οι εργαζόμενοι έτσι και τα δίνουν, άσε που πέραν της αναστάτωσης στη αγορά, την οικονομική δυσκολία των εργοδοτών οι οποίοι καλούνται να εκταμιεύσουν συγκεκριμένοι χρονική στιγμή, ένα σημαντικό χρηματικό κονδύλι, δίνουν και την εντύπωση στους ξένους ότι οι Έλληνες αμείβονται πλουσιοπάροχα… ενώ η πραγματικότητα είναι άλλη.
Επειδή το θεσμικό-νομικό καθεστώς που διέπει τον 13ο και τον 14ο μισθό είναι απαρχαιωμένο, δημιουργεί προβλήματα σε μια ενοποιημένη Ευρώπη και όχι μόνο, έχω τη γνώμη ότι έφθασε η ώρα της κατάργηση των, χωρίς όμως να μειωθεί το ετήσιο εισόδημα των εργαζομένων. Πως μπορεί να γίνει αυτό;
Είναι απλό! Να αυξηθεί αναλογικά ο καταβαλλόμενος μηνιαίος μισθός ή το ημερομίσθιο κατά 16,7% και τα επιδόματα αυτά να καταργηθούν.
Τι εννοώ; Ας υποθέσουμε ότι κάποιος αμείβεται με 1000ευρώ το μήνα. Μέχρι 31/12/2010 θα λάβει το ποσό 14.000€ (1.000€Χ14). Ήτοι 14 (μισθοί) επί 12 μήνες… Αν λοιπόν προσαυξήσουμε το μηνιαίο μισθό κατά 16,7% ο νέος μισθός με ενσωματωμένα τα επιδόματα εορτών Χριστουγέννων, Πάσχα και αδείας που θα προκύψει θα είναι 1.167€. Αυτό τον μισθό εάν τον πολλαπλασιάσουμε επί 12 θα μας δώσει ακριβώς τη ετήσιο εισόδημα του κάθε εργαζόμενο που θα ελάμβανε με το παλιό καθεστώς.
Με αυτόν τον τρόπο επιτυγχάνεται:
• Η ομαλότητα στην αγορά και αποκτά την ευχέρεια ο κάθε εργαζόμενος να προγραμματίζει με μεγαλύτερη ευκολία τα έξοδά του (άνεση χρόνου για έρευνα αγοράς κλπ .κλπ.)
• Διασφαλίζεται περισσότερο η καταβολή των δύο επί πλέον μισθών και περιορίζεται η αυθαιρεσία των εργοδοτών...
• Οι εργοδότες χωρίς να απαλλάσσονται από την καταβολή, διευκολύνονται ταμειακά, επιμερίζοντας το κόστος μισθοδοσίας σε κάθε μήνα…
• Αποφεύγεται μια τεράστια γραφειοκρατία και περιορίζονται τουλάχιστον κατά 25% οι εργατοώρες των υπαλλήλων που απασχολούνται με την έκδοση της μισθοδοσίας του προσωπικού, γιατί αντί 15 μισθοδοσιών θα έχουν να εκδώσουν 12 το χρόνο, που ούτως ή άλλως ήδη το κάνουν…
• Απεμπλοκονται οι δικαστικές αρχές από την πληθώρα υποθέσεων που συσσωρεύονται από τις διεκδικήσεις αυτών των επιδομάτων…
• Περιορίζεται κατά πολύ το αντικείμενο εργασίας των αρμοδίων οργάνων της Επιθεώρησης Εργασίας και του Υπουργείου Εργασίας προς όφελος του ελεγκτικού τους έργου
• Απλοποιούνται και αποσαφηνίζονται οι διατάξεων της Εργατικής Νομοθεσίας.
• Εξισορροπούνται οι μισθολογικές παροχές των εργαζομένων και καθίσταται ευκολότερη η ίση μεταχείριση στην αμοιβή εργασίας.
Τέλος θα μπορούσα να αναφέρω πολλά συν και ελάχιστα μείον της αλλαγής που προτείνω στην καταβολή του 13ου και 14ου μισθού (δώρα και επίδομα αδείας) αλλά ο χρόνος δεν μου το επιτρέπει.
ΥΓ: Τα παραπάνω, τα οποία είναι αυτονόητο ότι πρέπει να ισχύουν και για τους εργαζομένους στο δημόσιο και τον ευρύτερο δημόσιο τομέα, είναι απόρροια κάποιων πρόχειρων σκέψεων καταγραμμένων με απλά λόγια για να είναι κατανοητά από όλους. Ζητώ συγνώμη για τα συντακτικά και τυχόν άλλα λάθη, δεσμεύομαι όμως να επανέλθω με μια πιο εμπεριστατωμένη και τεκμηριωμένη εργασία για το θέμα αυτό.
Γεώργιος Λιάσκος - Τμηματάρχης Υπουργείου Εργασίας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου