Η περιπέτεια της προσωρινής σύνταξης

Τα ασφαλιστικά Ταμεία, οι συντάξεις και τα επιδόματα δεν είναι μόνο ποσοτικά μεγέθη. Είναι και η έκδοση συνταξιοδοτικών αποφάσεων, ο υπέρμετρα μεγάλος χρόνος αναμονής για την υπογραφή του χρόνου προσμέτρησης στις διαδοχικές συντάξεις και η γενικότερη κωμωδία γύρω από την υποτιθέμενη δυνατότητα που έχουν οι ασφαλισμένοι στην προσωρινή σύνταξη έως ότου εκδοθεί η οριστική απάντηση. Σε όλη αυτήν την ταλαιπωρία που υφίστανται όσοι ασφαλισμένοι δεν έχουν προστρέξει σε διαμεσολάβηση δικηγορικών γραφείων και τηλεοπτικών αστέρων επί ασφαλιστικών θεμάτων, αναδεικνύεται η μεγάλη ευθύνη των Ταμείων και ειδικότερα των υπαλλήλων και προϊσταμένων τους. Οσοι προστρέχουν να συνταξιοδοτηθούν και έχουν την ατυχία να αλλάξουν τουλάχιστον δύο Ταμεία κατά τη διάρκεια του εργασιακού τους βίου παραμένουν ένα χρόνο ή και περισσότερο χωρίς μισθό και σύνταξη. Σε αυτές τις συνθήκες δημιουργείται εύλογη απορία για την κινητικότητα που παρατηρείται ανάμεσα σε γραφεία που εκδίδουν σε σύντομο χρονικό διάστημα συντάξεις και πρώην υπαλλήλους. Πρόκειται άραγε για τους ίδιους υπαλλήλους και τον ίδιο μηχανισμό που συνέβαλαν στη διόγκωση του τεράστιου μηχανισμού επιδότησης πλασματικών αναπηρικών συντάξεων; Εάν ναι, πώς θα υλοποιηθεί η πρόσφατη εγκύκλιος του υπουργείου για συντάξεις εντός 75 ημερών ή για καταβολή προσωρινής σύνταξης όταν σε ορισμένες περιπτώσεις ανοικτά υπονομεύεται η εξυπηρέτηση του ασφαλισμένου από τις υπηρεσίες σε ορισμένα Ταμεία και δη στο ΙΚΑ, στο οποίο ουδέποτε ανταποκρίνονται οι αρμόδιοι στις τηλεφωνικές κλήσεις των ασφαλισμένων;

ΠΗΓΗ: Kathimerini.gr