Η δραματική επιδείνωση της ελληνικής οικονομίας είχε άμεσο αντίκτυπο στο μέτωπο της απασχόλησης, με τις δυσμενείς συνέπειες να πλήττουν κυρίως τον ιδιωτικό τομέα.

Σύμφωνα με τα στοιχεία της ΕΛ.ΣΤΑΤ., κατά το Α΄ Τρίμηνο του 2012, ο αριθμός των ανέργων στη χώρα μας ανήλθε σε 1.120.097 άτομα, αυξημένος κατά 9,2% σε σχέση με το Δ΄ Τρίμηνο του 2010 και κατά 41,3% έναντι του Α΄ Τριμήνου του 2011 (792.601 άνεργοι).

(Κατά το Β΄ Τρίμηνο του 2012, ο αριθμός των ανέργων υπολογίζεται ότι έχει ξεπεράσει το 1.200.000 άτομα).

Η δραματική επιδείνωση της ελληνικής οικονομίας η οποία διανύει το πέμπτο έτος σε περιβάλλον ύφεσης, είχε δραματικό και άμεσο αντίκτυπο στο μέτωπο της απασχόλησης, με τις δυσμενείς συνέπειες να πλήττουν κυρίως τον ιδιωτικό τομέα, αφού μόνο σε ένα  έτος  υπήρξε  απώλεια  357.000  θέσεων  εργασίας.  Παράλληλα,  η  ανεργία  καλπάζει  φθάνοντας  το  Μάρτιο  του έτους που διανύουμε τους 1.120.000  ανέργους ήτοι το 22,6% του εργατικού δυναμικού.  Αν δε, αναλογιστούμε ότι στον ευρύτερο Δημόσιο Τομέα η ανεργία είναι πρακτικά μηδενική, τότε η ανεργία στον ιδιωτικό Τομέα, ως ποσοστό, προσεγγίζει το 30%. Ωστόσο, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις της Τράπεζας της Ελλάδας το ποσοστό ανεργίας–υποαπασχόλησης ανέρχεται στο επίπεδο του 24,7%  στο τέλος του 2011,  εάν συνυπολογισθεί και το πλήθος των ατόμων που δεν αναζητούν πλέον  εργασία  λόγω  αποθάρρυνσης  ή  για  άλλους  λόγους,  όπως  και  εκείνων  που  εργάζονται  αναγκαστικά  με μορφές  μερικής  απασχόλησης  (λόγω  αδυναμίας  να  βρουν  πλήρη).  Μάλιστα  στελέχη  του  Ινστιτούτου  Εργασίας ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ εκτιμούν ότι ο δείκτης της πραγματικής ανεργίας θα ξεπεράσει το 26% στα τέλη του 2012.

Ο χάρτης,  λοιπόν,  της  Αγοράς  Εργασίας  έχει αλλάξει ριζικά,  με  συνέπεια  πολλές  ιδιωτικές  εταιρείες,  να  αναγκάζονται  λόγω  της παρατεταμένης  κρίσης,  να  μειώνουν  το  προσωπικό  τους.  Για  το  λόγο  αυτό, ο  ρόλος  της   Πολιτείας είναι κρισιμότερος από ποτέ.  Εάν δεν στηρίξει τον ιδιωτικό τομέα,  οποιαδήποτε προσδοκία ανάκαμψης σε μεσοπρόθεσμο ορίζοντα θα διαψευσθεί.  Επιπροσθέτως,  η ευθύνη των Επιχειρηματιών και των Ανωτάτων Στελεχών του ιδιωτικού τομέα να επενδύσουν και να διαφυλάξουν όσο γίνεται τις θέσεις εργασίας, είναι σήμερα υψίστης σημασίας.

Σε αυτές τις συνθήκες, όσον αφορά την δυσμενή εξέλιξη στο μέτωπο της απασχόλησης και ιδιαίτερα εκείνο της ανεργίας, το ποσοστό της οποίας συνεχίζει να αυξάνεται με έντονο ρυθμό, είναι εθνική ανάγκη για άμεσα, πρακτικά και αποτελεσματικά μέτρα. Πέραν των πρωτοβουλιών που οφείλει να αναλάβει  η  Πολιτεία και ο επιχειρηματικός κόσμος της χώρας οφείλει να εφαρμόσει τις βέλτιστες εκείνες πρακτικές στους τομείς Διοίκησης Ανθρώπινου Δυναμικού και Εταιρικής Κοινωνικής Ευθύνης, που θα συνδυάζουν την επιδίωξη της επιχειρηματικής επιτυχίας με την κοινωνική προσφορά. Η έξοδος από την κρίση αλλά και η πρόοδος θα έρθουν μέσα από την ανάπτυξη του υγιούς Ιδιωτικού Τομέα.

Είναι πασιφανές ότι η κατάσταση στην αγορά εργασίας έφθασε στο μη παρέκει. Οσονούπω, εάν συνεχιστεί έτσι η κατάσταση,  επίκεινται τέτοιου μεγέθους κοινωνικές εκρήξεις που θα είναι ανθρωπίνως αδύνατον να αντιμετωπισθούν. Επί τριάντα και πλέον χρόνια, ως Επιθεωρητής Εργασίας, υπηρέτησα με συνέπεια την Εργατική Νομοθεσία  και θέλω σήμερα, από αυτό εδώ το μικρό βήμα που διαθέτω, να κάνω μια έκκληση προς όλους τους Έλληνες αλλά και τους ξένους βιομηχάνους, βιοτέχνες, εμπόρους και λοιπούς επιχειρηματίες που δραστηριοποιούνται στην Ελλάδα.

Κύριοι, δείξτε το κοινωνικό σας πρόσωπο. Ενισχύστε την αλληλεγγύη μεταξύ των εργαζομένων και των ανέργων. Μοιράστε τις ώρες εργασίας σε περισσότερους εργαζόμενους. Εφαρμόστε τη μερική απασχόληση χωρίς να κάνετε απολύσεις. Κάντε προσλήψεις ανέργων.  Μην ακούτε τι λένε οι διάφοροι εργατοπατέρες οι οποίοι δεν είναι  και άμοιροι ευθυνών για τη σημερινή κατάσταση. Έτσι όπως έχουν έρθει τα πράγματα, καλύτερα από λίγα και πολλοί, παρά πολλά και λίγοι…

Αυτά είχα να πω, χωρίς να μπω στην περιγραφή του εφιαλτικού σεναρίου που βλέπω μπροστά μου…

Μετά πόνου ψυχής

Γεώργιος Λιάσκος  

(Επίτιμος προϊστάμενος Υπουργείου Εργασίας - Επιθεωρητής Εργασίας)  

«Οι εμπειρικοί άνθρωποι είναι σαν τα μυρμήγκια, απλώς συλλέγουν και χρησιμοποιούν. Οι λογικοί μοιάζουν με τις αράχνες που υφαίνουν τον ιστό με υλικό από το σώμα τους. Η μέλισσα, όμως, ακολουθεί τη μέση οδό: συλλέγει υλικό από τα άνθη των κήπων και των αγρών, το οποίο η ίδια μεταπλάθει και επεξεργάζεται» Μπέικον Φράνσις