Τρίτη 26 Απριλίου 2011

Στο Συμβούλιο της Επικρατείας προσφεύγει ο Ιατρικός Σύλλογος Αθηνών, υποστηρίζοντας πως είναι παράνομη και αντισυνταγματική η υπουργική απόφαση που δεν επιτρέπει στους ασφαλισμένους στον ΟΠΑΔ να χρησιμοποιούν μη συμβεβλημένους γιατρούς.


Ο Ιατρικός Σύλλογος Αθηνών με προσφυγή του στο Συμβούλιο της Επικρατείας υποστηρίζει ότι είναι αντισυνταγματική και παράνομη η υπουργική απόφαση που δεν επιτρέπει στους δημόσιους υπαλλήλους ασφαλισμένους στον Οργανισμό Περίθαλψης Ασφαλισμένων του Δημοσίου (Ο.Π.Α.Δ.) να χρησιμοποιούν γιατρούς οι οποίοι δεν είναι συμβεβλημένοι με τον Ο.Π.Α.Δ.
Ειδικότερα, με την υπ' αριθμ. Υ9/137380/2011 υπουργική απόφαση, τροποποιήθηκε ο κανονισμός του Ο.Π.Α.Δ. και οι δημόσιοι υπάλληλοι δεν μπορούν να χρησιμοποιούν γιατρούς εάν αυτοί δεν είναι συμβεβλημένοι με τον εν λόγω Οργανισμό. Και σε περίπτωση που χρησιμοποιήσουν γιατρό μη συμβεβλημένο με τον Ο.Π.Α.Δ., ιατρική αμοιβή δεν καλύπτεται.
Ο Ιατρικός Σύλλογος υποστηρίζει ότι η επίμαχη υπουργική απόφαση είναι αντίθετη στα άρθρα 5, 21, 25 και 43 του Συντάγματος, καθώς περιορίζει το δικαίωμα των γιατρών να δέχονται πλέον τους ασθενείς τους - ασφαλισμένους του δημοσίου τομέα - εκτός και εάν έχουν προβεί υποχρεωτικά σε σύναψη σύμβασης με τον Ο.Π.Α.Δ.
Οι γιατροί υπογραμμίζουν ότι η επίμαχη υπουργική απόφαση τους εξαναγκάζει να συμβληθούν με τον οργανισμό και μάλιστα με τους όρους και τις προϋποθέσεις που θέτει εκείνος. Ο εξαναγκασμός αυτός αποτελεί υπέρμετρο περιορισμό της επαγγελματικής και οικονομικής ελευθερίας τους, σε αντίθεση με το άρθρο 5 του Συντάγματος και το άρθρο 361 του Αστικού Κώδικα που κατοχυρώνουν την οικονομική ελευθερία και την ελευθερία των συμβάσεων, προσθέτει ο Ιατρικός Σύλλογος.
Όμως είναι αντίθετη και στις αρχές ασφάλειας του δικαίου και της προστατευόμενης εμπιστοσύνης που απορρέουν από την αρχή του κράτους δικαίου, αφού ανατρέπουν δραστικά διαμορφωμένες προσωπικές σχέσεις μεταξύ γιατρού και ασθενούς που είναι μάλιστα σχέσεις εμπιστοσύνης.
Ο αποκλεισμός και συνακόλουθα ο "εξαναγκασμός" των ιατρών να συμβληθούν με τον εν λόγω Οργανισμό δεν υπαγορεύεται από κανέναν λόγο δημοσίου συμφέροντος, τονίζει ο Ιατρικός Σύλλογος, παρά το ότι η Πολιτεία προβάλλει ανύπαρκτους λόγους δημοσίου συμφέροντος.
Ακόμη, ο αποκλεισμός αυτός περιορίζει υπέρμετρα το δικαίωμα του ασθενή δημοσίου υπαλλήλου να επιλέξει το γιατρό του, στον οποίο εμπιστεύεται την υγεία του, αλλά παραβιάζει και τη συνταγματική αρχή της αναλογικότητας.
Τέλος, υποστηρίζουν οι γιατροί, ότι ο περιορισμός αυτός, σύμφωνα με τις συνταγματικές επιταγές, μπορεί να προβλεφθεί μόνο με Προεδρικό Διάταγμα και όχι με υπουργική απόφαση, όπως έγινε στην προκειμένη περίπτωση.

Πηγή: ΑΠΕ

Δευτέρα 18 Απριλίου 2011

Έχετε το νου σας… Νόμιμη η απόλυση λόγω χρήσης του Facebook εν ώρα εργασίας.

Νόμιμη έκρινε το Πρωτοδικείο της Αθήνας την απόλυση χωρίς αποζημίωση εργαζόμενης η οποία παραμελούσε τα καθήκοντα της και επισκεπτόταν ιστοσελίδες κοινωνικής δικτύωσης (Facebook) παρά το γεγονός ότι  από το 2008 η εταιρεία με ηλεκτρονικό μήνυμα είχε απαγορεύσει να επισκέπτονται οι υπάλληλοι ιστοσελίδες για ζητήματα άσχετα με την δουλειά τους.

Το δικαστήριο (Πρωτοδικείο Αθηνών με πρόεδρο την Ελένη Στεργίου, υπ΄ αριθμ. 34/2011 απόφαση) απέρριψε την αγωγή της υπαλλήλου, κρίνοντας ότι η καταγγελία της σύμβασης εργασίας από την εργοδότρια εταιρεία ήταν νόμιμη και έγινε για σπουδαίο λόγο αφού «πραγματικό κίνητρο της  καταγγελίας ήταν η πλημμελής και μη προσήκουσα άσκηση των συμβατικών υποχρεώσεων της εργαζομένης, η οποία δημιουργούσε προβλήματα στην ομαλή και αποδοτική άσκηση της εργασίας και στις ανάγκες της επιχείρησης και επέφερε ακολούθως κλονισμό της εμπιστοσύνης της εργοδότριας στο πρόσωπό της, εκ του οποίου εξέλιπε το απαιτούμενο πνεύμα συνεργασίας».

Η υπάλληλος εργαζόταν στην αεροπορική εταιρεία από το 1989 και η ρήξη επήλθε τον Μάιο του 2009. Όπως ισχυρίστηκε στην αγωγή της μέχρι το 2008 έπαιρνε μπόνους για την απόδοσή της στο τομέα κρατήσεων θέσεων.

Προειδοποίηση

Όμως, το Μάιο του 2009 η υπάλληλος έλαβε επιστολή από τον γενικό διευθυντή της αεροπορικής εταιρείας με την οποία της γίνονταν συστάσεις πως παραμελεί τα καθήκοντά της. Επίσης, στην επιστολή αναφερόταν ότι στις 29.4.2009 εντοπίστηκε  από τον γενικό διευθυντή και τον διευθυντή πωλήσεων της εταιρείας να επισκέπτεται ιστοσελίδα στο Facebook και την προειδοποιούσε ότι αν συνεχίσει την «αντισυμβατική συμπεριφορά της» θα έληγε η συνεργασία τους.      

Η υπάλληλος κατήγγειλε πως οι κινήσεις αυτές ήταν πράξεις «εκδίκησης εναντίον της νόμιμης αντίδρασης» για τη στάση της κατά το παρελθόν (έτος 2008) ως προς την αλλαγή των μισθολογικών κλιμακίων των απασχολουμένων στην εταιρεία και τη διαμόρφωση της ετήσιας αύξησης των αποδοχών».

Οι μάρτυρες  

Σύμφωνα με τις μαρτυρικές καταθέσεις (όπως αναφέρει η απόφαση) η υπάλληλος γενικώς δημιουργούσε προβλήματα (καθυστερούσε να προσέλθει στην εργασία της, ενώ την ώρα της δουλειάς ελάμβανε συχνά προσωπικές κλήσεις συγγενών και φίλων κλπ). Ήδη από το 2008 η εταιρεία είχε στείλει mail που απαγόρευε στο προσωπικό της να επισκέπτεται το Facebook και γενικώς ιστοσελίδες με άσχετο περιεχόμενο απ΄ την δουλειά τους.

Με απόφαση του Άρείου Πάγου οι εργαζόμενοι έχουν δικαίωμα στη διεκδίκηση αποδοχών κι έπειτα από χρόνια.

Η απόφαση εκδόθηκε έπειτα από προσφυγή τραγουδίστριας σε πιάνο - μπαρ και εστιατόριο της Θεσσαλονίκης, η οποία έπειτα από 13 χρόνια διεκδίκησε με αγωγή της την καταβολή αμοιβής, που δεν της είχε δοθεί για απασχόληση κατά τις Κυριακές και αργίες, απασχόληση κατά τη νύκτα καθώς επίσης και την καταβολή επιδόματος μουσικών οργάνων.
Στους ισχυρισμούς της εργοδότριας ξενοδοχειακής μονάδας, όπου υπαγόταν το πιάνο - μπαρ, ανέφερε ανάμεσα σε άλλα ότι η μακροχρόνια αδράνεια της τραγουδίστριας δημιούργησε στην εταιρεία την εύλογη πεποίθηση ότι δεν πρόκειται ποτέ να διεκδικήσει τις αξιώσεις αυτές.
Επίσης ανέφερε ότι σε περίπτωση που η αγωγή γινόταν δεκτή, θα προκαλούσε στην επιχείρηση απρόβλεπτη δαπάνη, την οποία, εάν γνώριζε, δεν θα παρείχε ζωντανή μουσική, καθώς, όπως είπε, το μπαρ πιάνο και εστιατόριο παρουσιάζει ασήμαντα κέρδη.
Παρ' όλα αυτά, ο Άρειος Πάγος δικαίωσε την τραγουδίστρια, απορρίπτοντας τους ισχυρισμούς της επιχείρησης. Αποφάσισε ότι οι δικαστικές αυτές διεκδικήσεις από τους εργαζομένους δεν είναι καταχρηστικές, ακόμη και όταν προβάλλονται λόγω μακρόχρονης αδράνειας του απασχολουμένου. 
Αξίζει να σημειωθεί ότι  οι οικονομικές αξιώσεις της γυναίκας μπορούν να ανατρέχουν μόνον πέντε χρόνια πίσω από την ημέρα κατάθεσης της αγωγής, καθώς από τον έκτο χρόνο και μετά έχουν παραγραφεί.
Η εν λόγω απόφαση  χαρακτηρίζεται ως φιλεργατική και ανοίγει τον δρόμο για διεκδίκηση οικονομικών αξιώσεων εκ μέρους εργαζομένων οι οποίοι δεν υπέβαλαν αγωγή εντός της πενταετίας, όπως ορίζει ο νόμος, για να κατοχυρώσουν δεδουλευμένα.

Τρίτη 12 Απριλίου 2011

Eλεύθερες απολύσεις στο Δημόσιο προτείνει ο Χρ. Πισσαρίδης

Το κράτος θα πρέπει να έχει τη δυνατότητα να απολύει, υποστηρίζει ο νομπελίστας οικονομολόγος κ. Χρ. Πισσαρίδης, μιλώντας στην «Κ». Παράλληλα, θεωρεί ότι μέσω του Μνημονίου και των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων η ελληνική οικονομία θα μπορέσει να ανακάμψει. Εκτιμά ότι ταυτόχρονα με τη δυνατότητα απολύσεων στο Δημόσιο θα πρέπει να αυξηθεί και το επίδομα ανεργίας, ενώ προβλέπει ότι η ανεργία θα αρχίσει να μειώνεται σε διάστημα που θα κυμανθεί μεταξύ έξι μηνών και δύο ετών, ανάλογα με τις πρωτοβουλίες της κυβέρνησης.

Με δηλώσεις του προς την «Κ», ο κ. Πισσαρίδης υποστηρίζει αναφορικά με το θέμα ότι «δεν έχω πει για απολύσεις στο Δημόσιο. Αυτό που λέω είναι ότι το Δημόσιο θα πρέπει να έχει τη δύναμη να απολύσει, εάν θεωρήσει πως χρειάζονται απολύσεις». Και αυτό είναι κάτι το οποίο σύμφωνα με τον ίδιο θα πρέπει να το αποφασίζει ο επικεφαλής κάθε υπουργείου. «Δεν έχω μπει στα υπουργεία για να δω εάν χρειάζονται ή όχι απολύσεις και ίσως να μην μπορέσω να πω κάτι τέτοιο, γιατί δεν είναι αυτή η δουλειά μου», συμπληρώνει και συνεχίζει αναφέροντας ότι «οπωσδήποτε θα πρέπει να έχει τη δυνατότητα να απολύσει, εάν θεωρήσει ότι αυτό είναι το πιο σωστό για το υπουργείο του». Αναφορικά με το μείζον πρόβλημα της ανεργίας που αυξάνεται μήνα με τον μήνα, ο κ. Πισσαρίδης υποστηρίζει ότι για να ανακοπεί αυτή η ανοδική τάση είναι «απαραίτητες» οι αλλαγές που γίνονται και οι μεταρρυθμίσεις που γίνονται. «Πρέπει να γίνουν στην οικονομία και θα βοηθήσουν την απασχόληση σε μερικούς μήνες ή ίσως ένα - δύο χρόνια. Θα υπάρξει μια προσωρινή περίοδος που η ανεργία θα ανέβει. Αυτό που πρέπει να γίνει είναι να βοηθηθούν οι άνεργοι με επιδόματα, με προγράμματα εκπαίδευσης, προγράμματα τοποθέτησης σε κατάλληλες θέσεις, γιατί πάντα θα υπάρχουν υπηρεσίες οι οποίες θα δημιουργούν νέες θέσεις. Και αν υπάρχει το άνοιγμα της αγοράς με την ακύρωση διαφόρων μέτρων περιορισμού που υπάρχουν, θα ανοίξουν περισσότερες νέες θέσεις εργασίας πολύ σύντομα. Και αυτή η καλύτερη βοήθεια προς τους ανέργους».

Πάντως, ο κ. Πισσαρίδης θεωρεί ότι το Μνημόνιο είναι ο δρόμος για την έξοδο της Ελλάδας από την κρίση. «Ναι, αυτό πιστεύω», σημειώνει στην «Κ» και προσθέτει πως «μαζί με το Μνημόνιο θα πρέπει να γίνουν και μεταρρυθμίσεις. Αυτά θα πρέπει να γίνουν ταυτόχρονα και μαζί με αυτά να αυξηθούν και τα επιδόματα ανεργίας, για να αποφευχθεί η πτώχευση, κατά κάποιο τρόπο, των ανέργων. Αν αυτά γίνουν όλα μαζί, τότε θα τα καταφέρει η χώρα». Να σημειωθεί ότι ο κ. Πισσαρίδης αναγορεύτηκε επίτιμος διδάκτορας του τμήματος Οικονομικής Επιστήμης του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών (ΟΠΑ), στο περιθώριο της εκδήλωσης του ΟΠΑ και της Τράπεζας Κύπρου με θέμα «Ετήσια σειρά διαλέξεων - Νομπέλ Οικονομικών». Στην ομιλία του ο διευθύνων σύμβουλος του συγκροτήματος της Τράπεζας Κύπρου, κ. Ανδρέας Ηλιάδης, υπογράμμισε ότι «πρέπει να αντλήσουμε διδάγματα από το παρελθόν και να κοιτάξουμε δυναμικά στο μέλλον. Να δούμε την κρίση ως ευκαιρία, για να οραματιστούμε τη νέα Ελλάδα και να την τοποθετήσουμε και πάλι εκεί όπου της αξίζει».

Σωτήρης Nίκας-kathimerini.gr 

Παρασκευή 8 Απριλίου 2011

Στον πάγο προγράμματα κατάρτισης επί δύο έτη, ενώ η ανεργία καλπάζει...


Πώς και ποιοι «μπλοκάρουν» την εκμετάλλευση ευρωπαϊκών κονδυλίων άνω του μισού δισ. ευρώ

Tης Χριστινας Κοψινη
Μπορεί ο αριθμός των ανέργων να προσέγγισε τους 700.000, αλλά στον ενάμιση χρόνο της νέας κυβέρνησης ούτε ένας άνεργος δεν έχει περάσει από τα συγχρηματοδοτούμενα προγράμματα συνεχιζόμενης επαγγελματικής κατάρτισης του υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης. Εάν υπολογίσουμε και το εξάμηνο που προηγήθηκε των εθνικών εκλογών, τότε το χρονικό διάστημα απουσίας προγραμμάτων κατάρτισης ανέρχεται στα δύο έτη. Και όχι γιατί υπάρχει διαφορετική άποψη για τις ενεργές πολιτικές. Οχι γιατί η ελληνική κυβέρνηση προχώρησε στις θέσεις των Γερμανών που εξετάζουν με σκεπτικισμό μία προς μία τις δράσεις των αποκαλούμενων πολιτικών κατάρτισης. Ούτε γιατί μελετάται κάποια κοσμογονική μεταβολή στο περιεχόμενο της κατάρτισης. Αυτά έπρεπε να έχουν γίνει χθες. Σήμερα αποτελούν πολυτέλεια. Ο λόγος για τα συνεχιζόμενα κενά είναι ένας και μοναδικός: υπουργείο και υπηρεσίες του δεν κατόρθωσαν να δρομολογήσουν ούτε ένα πρόγραμμα για την κατάρτιση των ανέργων λόγω αδυναμίας χειρισμού των πρακτικών και τεχνικών προβλημάτων... Ολα σε αυτόν τον τομέα παραμένουν εξαγγελίες και υποσχέσεις. Και δεν εννοούμε καινούργια προγράμματα. Ο λόγος γίνεται για τους διαγωνισμούς που είχε προκηρύξει η τέως υπ. Απασχόλησης. Ούτε ένα από εκείνα τα προγράμματα –με τα κακά και τα καλά τους– δεν μπόρεσε να ξεμπλοκάρει η ηγεσία του υπουργείου και οι επικεφαλής της αρμόδιας γενικής γραμματείας Κοινοτικών Πόρων. Βεβαίως, οι ενστάσεις που έχουν υποβληθεί από τα Κέντρα Επαγγελματικής Κατάρτισης, που κόπηκαν στην αξιολόγηση, εύλογο είναι να προκαλούν καθυστερήσεις. Αλλά ποια τεχνικά προβλήματα μπορούν να δικαιολογηθούν σε συνθήκες απογείωσης της ανεργίας; Ακόμη κι αν είχε αποφασίσει η σημερινή ηγεσία του υπουργείου να ακυρώσει τους διαγωνισμούς και να τους επαναπροκηρύξει κάτι θα είχε αρχίσει να κινείται. Αποτέλεσμα αυτής της καθυστέρησης είναι να παραμένουν παγωμένοι πόροι άνω των 500 εκατ. ευρώ από το ΕΣΠΑ. Και όχι γιατί δεν μπορεί να συμμετάσχει το Δημόσιο με τους εθνικούς πόρους στο 25%, αλλά γιατί δεν λειτουργούν σωστά τα διαχειριστικά συστήματα. Στα λόγια και στις εξαγγελίες για την ανεργία το Εργασίας αποδεικνύεται άψογο, στην πράξη όμως η καθυστέρηση είναι ανεπίτρεπτη. Αυτή η κατάσταση δημιουργεί εύλογα ερωτήματα και για την ικανότητα του υπουργείου να δρομολογήσει εγκαίρως και τα προγράμματα για την κοινωνική εργασία, για την οποία η αρμόδια υπουργός συνεχίζει να κλείνει συμφωνίες με τους περιφερειάρχες, περιοδεύοντας ανά την Ελλάδα, αλλά χωρίς να υπάρχει η παραμικρή βεβαιότητα για την ενεργοποίηση όλων αυτών των συμφωνιών μέσα στο 2011, αφού δεν έχει δοκιμαστεί η συνταγή της κοινωνικής εργασίας.
Σε αυτές τις συνθήκες είναι προφανές ότι ο εργαζόμενος που χάνει σήμερα τη δουλειά του δεν μπορεί να υποστηριχθεί από τις σανίδες σωτηρίας των κοινοτικών προγραμμάτων. Το μοναδικό πρόγραμμα που «τρέχει» σήμερα στο Εργασίας για τη συγκράτηση της ανεργίας είναι το μεγάλο πρόγραμμα επιδότησης των θέσεων εργασίας στον ΟΑΕΔ.
Μόνο με την επιδότηση ασφαλιστικών εισφορών για 150.000 εργαζομένους έχουν δεσμευτεί 300.000 θέσεις εργασίας για 18 μήνες. Εάν υπολογίσουμε ότι 50.000 θέσεις εργασίας λιγότερες αντιστοιχούν με μία ποσοστιαία μονάδα αύξησης της ανεργίας, είναι σαφές ότι το πρόγραμμα αυτό έχει διατηρήσει τουλάχιστον κατά 3 ποσοστιαίες μονάδες χαμηλότερη την ανεργία και θα μπορούσε να έχει μεγαλύτερη εμβέλεια και να προσφέρει έστω βραχυπρόθεσμα μια ανάσα σε αυτούς που απολύονται εάν δεν υπήρχε η εξαίρεση των ΝΠΔΔ από τη χρηματοδότηση εισφορών. Εκατοντάδες επιχειρήσεις που λειτουργούν ως ΝΠΔΔ έχουν εκδηλώσει ενδιαφέρον, αλλά η Ε. Ε. δεν επιτρέπει την ένταξή τους σε ανάλογες δράσεις του ΟΑΕΔ και μόνο μια διαπραγμάτευση των συναρμόδιων υπουργών με τους επιτρόπους θα μπορούσε να κάμψει την άρνηση της Κομισιόν. Κατά τα λοιπά, ο ΟΑΕΔ έχει υπερβεί ήδη τα όριά του στις σημερινές συνθήκες. Από τη διαδικασία εξορθολογισμού των επιδομάτων αναμένεται να περικόψει περίπου 50 εκατ. αν και τα περιθώρια ίσως αποδειχθούν στενότερα, αφού ό, τι μειωθεί από τον έλεγχο των πλασματικών ανέργων θα αντικατασταθεί από τις νέες εγγραφές απολυμένων.
Εκτίναξη της εκ περιτροπής εργασίας
Καταιγιστικές αλλαγές στις εργασιακές σχέσεις επιφέρει η οικονομική κρίση, σύμφωνα και με τα τελευταία στοιχεία του ΣΕΠΕ. Το πρώτο δίμηνο του 2011 οι συμβάσεις πλήρους απασχόλησης που μετατράπηκαν σε εκ περιτροπής εργασία κατόπιν συμφωνίας με τους εργαζομένους αυξήθηκαν κατά 1.121,45% και με μονομερή απόφαση του εργοδότη κατά 2.725%. Στο ίδιο χρονικό διάστημα οι προσλήψεις μειώθηκαν κατά 10,32% σε σύγκριση με το αντίστοιχο χρονικό διάστημα του 2010, οι συμβάσεις πλήρους απασχόλησης κατά 45,08% και κατά 11,65% οι συμβάσεις μερικής απασχόλησης. Το μόνο μέγεθος που αυξάνεται είναι αυτό της εκ περιτροπής εργασίας και μάλιστα σε ποσοστό 21,82%. «Οι ελαστικές μορφές εργασίας κυριαρχούν των νέων προσλήψεων πλήρους απασχόλησης», επισημαίνει στην αναλυτική έκθεση το ΣΕΠΕ. Η Αττική καθώς και οι νομοί Θεσσαλονίκης, Κοζάνης, Σερρών, Κιλκίς και Αχαΐας, προπορεύονται με μεγάλη διαφορά στις αλλαγές που έχουν ανεξέλεγκτη αύξηση. Είναι χαρακτηριστικό ότι στην Αττική 4 στις 10 νέες προσλήψεις είναι είτε μερικής απασχόλησης, είτε εκ περιτροπής εργασία. Στη Θεσσαλονίκη στις ελαστικές μορφές απασχόλησης κατευθύνονται 7 στις 10 νέες προσλήψεις!

Πέμπτη 7 Απριλίου 2011

Murder on the EU Express

With the monetary union coming apart, the finger-pointing has begun. Who really killed Europe?

 

Raigo Pajula / AFP-Getty Images
The Euro symbol illuminated on an Estonian building in January 2011.
You remember Agatha Christie’s classic whodunit Murder on the Orient Express? The problem for the great Belgian sleuth Hercule Poirot was that there were far too many suspects. The strange death of the European Union may prove to be a rather similar case.
So used are we to hearing the process of European integration likened to an unstoppable train that we discount the idea it could ever stop in its tracks. Yet the reality is that Europe has been quietly disintegrating for some time.
Outwardly, it’s true, Europe’s leaders still appear to be inching toward their long-cherished goal of “ever closer union.” Last month they agreed to set up a new European Stability Mechanism to deal with future financial crises. It’s still a long way from being the United States of Europe, but most Americans assume that’s the ultimate destination: a truly federal system like their own. Think again. Not only has the economic crisis blown holes in the finances of nearly all EU states, it has also revealed a deep reluctance on the part of those least affected to bail out the hardest hit.
Americans bemoaning their own economy’s sluggish recovery should look on the bright side: it’s worse in Europe. The International Monetary Fund projects growth of 3 percent for the United States this year but just half that for the euro zone. Even more striking is the extent of economic divergence within the euro area. While the German economy is currently growing at an annualized rate of around 6 percent, Greek growth in the fourth quarter of last year was minus 6 percent. So much for the convergence monetary union was meant to bring.
The underlying problem is the euro’s failure to create a truly integrated market for labor. In the decade after the euro’s creation in 1999, German unit labor costs rose by less than 40 percent; the equivalent figure for Spain was 80 percent. Workers in the periphery took monetary union to mean they should be paid as well as workers in the German core. But their productivity didn’t rise to German levels. At the same time, people in countries like Ireland took the post-1999 reduction in interest rates—one of the most obvious benefits to the periphery of euro membership—as a signal to go on a borrowing binge. The result: Ireland and Spain behaved a lot like Florida and Nevada. House prices bubbled, then burst.
In the wake of the American crisis, some banks failed—most spectacularly Lehman Brothers—but most were bailed out, and the federal deficit soared. Dollars were transferred by the U.S. Treasury from Texan taxpayers to welfare recipients in New Mexico. In Europe the story was different. There was no big bank failure; all “too big to fail” institutions were rescued. National deficits soared. But when some countries ran into fiscal trouble—when financial markets started to demand sharply higher interest rates—things got ugly, because there is no mechanism to transfer euros between countries other than in tiny amounts.
The crisis has driven not just one but two divisive wedges into the European economy. First there is the fundamental political rift between the 17 EU members who joined the monetary union and the 10 who didn’t. Then, within the euro zone, there is the widening economic rift between the German-dominated core and the ailing periphery—the countries cursed with the unflattering acronym PIGS (Portugal, Ireland, Greece, and Spain).
In this whodunit, the prime suspect is not the real culprit. At first sight, the fingerprints on the murder weapon belong to feckless finance ministers of the PIGS. It’s true that those countries had been heading for fiscal trouble even before the onset of the financial crisis. The Bank for International Settlements was forecasting that by 2040 they would all have public debts equal to at least 300 percent of gross domestic product.
In the cases of Greece and Ireland, the financial markets decided some months ago that they were likely to default; hence the surge in their borrowing costs as investors sought compensation for this risk in the form of higher rates; hence the need for bailouts from the other EU members.
But why exactly is Ireland’s deficit so huge? Step forward suspect No. 2: Europe’s banks. For it was by bailing out the country’s bloated banking sector—the total assets of which now exceed Irish GDP by a factor of 10—that the last Irish government created the present fiscal crisis. In much the same way, worries about Spain have much more to do with the still-uncertain losses of the country’s cajas (savings banks) than with the government’s own fiscal health.
Nor is it only the banks of Euroland’s periphery who are suspects. Equally culpable are the banks of the core. German banks, for example, have close to €500 billion of exposure to the PIGS. The dirty little secret of euro-zone finance is that if one of the periphery countries were to default, German banks—in particular the state-owned Landesbanken—would be among the biggest losers. And that, of course, is why it makes sense for the core to bail out the periphery: in truth, they are all in this banking crisis together.
It is the political difficulty of selling this proposition to German voters that is set to derail the EU train. A euro-barometer poll last year revealed that only 34 percent of Germans thought the euro had mitigated the effects of the financial crisis. Germans are overwhelmingly for fiscal austerity—88 percent favor a policy of deficit reduction, much higher than for the EU as a whole. That is why the German government keeps insisting that the recipients of bailout money impose painful austerity measures on themselves.
The mood of the German voter can be summed up as follows: No More Herr Nice Guy. So the tax-dodging Greeks, the feckless Irish, and the bone-idle Portuguese expect the thrifty German worker to write them yet another check? For five decades after World War II, a penitent Germany paid up. The Federal Republic was the single biggest net contributor to the process of European integration. But the era of war guilt is now over—witness the humiliating electoral defeat inflicted on Germany’s governing parties in Baden-Württemberg at the end of last month. No matter how tough Chancellor Angela Merkel seems to the hard-pressed Greeks, to her own people she seems way too soft.
For years the train of European integration ran on German subsidies. No longer. So as the process of disintegration accelerates this year—as the economies of the periphery languish and their governments topple—don’t blame the victim. It’s the German voter who dun it.

 

by Niall Ferguson/ http://www.newsweek.com/2011/04/03/murder-on-the-eu-express.html

Μείωση 45% στις συμβάσεις πλήρους απασχόλησης το α΄ 2μηνο του 2011

Σύμφωνα με στοιχεία του Σώμα Επιθεώρησης Εργασίας (Σ.ΕΠ.Ε), το α' δίμηνο 2011, υπάρχει κατά 45,08% μείωση των συμβάσεων πλήρους απασχόλησης, ενώ μειωμένο κατά 11,65% είναι και το ποσοστό των συμβάσεων μερικής απασχόλησης.
Αντίθετα, έχει αυξηθεί κατά 21,82% η εκ περιτροπής απασχόληση. Επίσης το 2011 προχώρησαν στη σύναψη νέων συμβάσεων οποιασδήποτε μορφής 10,32% λιγότερες επιχειρήσεις σε σχέση με το 2010.
Αξιολογώντας τα δεδομένα, όπως αυτά παρουσιάζονται από τα στοιχεία, διαφαίνεται ότι το 2011 οι «ελαστικές» μορφές εργασίας κυριαρχούν των νέων προσλήψεων πλήρους απασχόλησης σε αντίθεση με το αντίστοιχο χρονικό διάστημα του 2010 που εκπροσωπούσαν το 46,2%.
Τέλος, η αλλαγή των συμβάσεων πλήρους απασχόλησης των προηγούμενων ετών που μετατράπηκαν στη διάρκεια του 2011 είναι αυξημένες κατά 199,15% όσον αφορά τη μερική απασχόληση, 1.121,45% για την εκ περιτροπής απασχόληση κατόπιν συμφωνίας με τους εργαζομένους και 2.725% για την εκ περιτροπής απασχόληση με μονομερή απόφαση του εργοδότη σε σχέση με τις αντίστοιχες του 2010.

Τετάρτη 6 Απριλίου 2011

Υπάρχουν ακόμα εργασιακοί παράδεισοι (και μερικοί είναι πολυεθνικοί). Οι 20 εταιρίες στην Ελλάδα με το καλύτερο εργασιακό περιβάλλον.

Bestworking places
Όπως κάθε χρόνο έτσι και φέτος το Great Place to Work Institute Hellas πραγματοποίησε την έρευνα για τις 20 εταιρείες με το καλύτερο εργασιακό περιβάλλον στην Ελλάδα.
Βασικός στόχος της έρευνας που έγινε για 9η χρονιά είναι να αναδείξει και να βραβεύσει τις εταιρείες με το καλύτερο εργασιακό περιβάλλον στην Ελλάδα.
Εταιρείες, που παρά την κρίση, έλαβαν τη σημαντική απόφαση να επενδύσουν στο ανθρώπινο δυναμικό τους και να αποτιμήσουν τις πρακτικές που εφαρμόζουν στο εργασιακό τους περιβάλλον.

Στο top-20 του Bestworking places 2011 βρέθηκαν κατά σειρά οι εταιρίες:

Με περισσότερους από 250 εργαζόμενους:
·         Αθηναϊκή Ζυθοποιία
·         Ελαίς - Unilever Hellas
·         Tasty Foods
·         ΥΓΕΙΑ
·         Media Strom
·         Pharmathen
·         Leroy Merlin
·         Wurth Hellas
·         Βιβεχρώμ
·         Accenture.

Με 30-250 εργαζόμενους:
·         Xerox Hellas
·         Κρι Κρι - Βιομηχανία Γάλακτος,
·         Imperial Tobacco Hellas,
·         Medtronic Hellas,
·         Genesis Pharma,
·         Data Communication,
·         3M,
·         Μέλισσα Κίκιζας,
·         Amgen Ελλάς
·         British American Tobacco Hellas.

Η βράβευση των 20 εταιρειών θα πραγματοποιηθεί στις 11 Απριλίου κατά τη διάρκεια επίσημης εκδήλωσης.

Απεργούν σήμερα (Τετάρτη) οι συμβασιούχοι στο νομό Αττικής

Κλιμακώνουν τις κινητοποιήσεις τους οι συμβασιούχοι του νομού Αττικής, προχωρώντας σήμερα (Τετάρτη) σε 24ωρη απεργία και συγκέντρωση διαμαρτυρίας στη Βουλή, όπως αποφάσισε η ΠΟΕ-ΟΤΑ μετά τις απεργιακές κινητοποιήσεις στους δήμους την Τρίτη.
Ο υπουργός Εσωτερικών ανέφερε χθές πως δεν θα δεχθεί καμία υποχώρηση στο θέμα των συμβασιούχων στους δήμους κατά τη συνάντησή του με τον πρόεδρο της ΠΟΕ-ΟΤΑ Θέμη Μπαλασόπουλο.
Η συνάντηση έγινε μετά την πορεία των εργαζομένων συμβασιούχων στην Αθήνα με αίτημα τη μονιμοποίησή τους. Στην πορεία είχαν σημειωθεί και επεισόδια με τις δυνάμεις της αστυνομίας.
Την απόφαση για την απεργία έλαβε, μετά από αυτή τη συνάντηση, η Εκτελεστική Επιτροπή της ΠΟΕ - ΟΤΑ σε έκτακτη συνεδρίασή της, καταγγέλλοντας την «αδιαλλαξία της κυβέρνησης αλλά και την απρόκλητη επίθεση των δυνάμεων καταστολής στους απεργούς και συμβασιούχους στο Κολωνάκι».
Στις 10:00 το πρωί, οι συμβασιούχοι θα πραγματοποιήσουν συγκέντρωση στην πλατεία Κοτζιά.

Τρίτη 5 Απριλίου 2011

Απογευματινή λειτουργία σε δημόσιες υπηρεσίες ετοιμάζει το Υπουργείο Εσωτερικών.

Δύο απογεύματα την εβδομάδα, πιθανότατα Δευτέρα και Τετάρτη, και μέχρι τις 8 το βράδυ με παράλληλη μείωση του ωραρίου την Παρασκευή θα λειτουργούν από τον Οκτώβριο συγκεκριμένες δημόσιες υπηρεσίες που σχετίζονται με την εξυπηρέτηση των πολιτών.
Πρόκειται για σχέδιο που επεξεργάζεται το υπουργείο Εσωτερικών και θα οριστικοποιηθεί μετά το Πάσχα.

Η επαναφορά της 8ωρης απασχόλησης στο Δημόσιο (40 ώρες δουλειά την εβδομάδα), η οποία έρχεται να αντικαταστήσει το καθεστώς των 37,5 ωρών εργασίας που καθιερώθηκε στο Δημόσιο τον Μάιο του 1981, σύμφωνα με υψηλόβαθμα στελέχη του υπουργείου Εσωτερικών έχει τριπλό στόχο:
  • Την αύξηση της παραγωγικότητας του Δημοσίου, αφού θα προστεθεί μισή ώρα εργασίας την ημέρα στους περίπου 770.000 δημοσίους υπαλλήλους. Το ωράριο που ισχύει σήμερα στην πλειονότητα των υπηρεσιών του «στενού» δημόσιου τομέα είναι 7.30 π.μ. ώρα προσέλευσης και 3.00 μ.μ. ώρα αποχώρησης. Η ώρα αποχώρησης θα αυξηθεί κατά 30 λεπτά (3.30 μ.μ.). Σε αρκετές δημόσιες υπηρεσίες, μετά τις μετατάξεις υπαλλήλων από ΝΠΙΔ, συνυπάρχουν υπάλληλοι με διαφορετικά ωράρια τα οποία θα εξισωθούν. Για παράδειγμα, σε κρατικούς βρεφονηπιακούς σταθμούς, που ισχύουν οι 7,5 ώρες εργασίας ημερησίως, έχουν μετακινηθεί υπάλληλοι δημοτικών επιχειρήσεων με συμβάσεις ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου, οι οποίοι εργάζονται 8ωρο.
  • Την εξοικονόμηση πόρων, αφού σύμφωνα με εκτιμήσεις του υπουργείου Εσωτερικών οι επιπλέον 350.000 εργατοώρες που θα προσφέρουν οι δημόσιοι υπάλληλοι αντιστοιχούν σε 45.000 νέες προσλήψεις, αναδεικνύοντας την εξοικονόμηση που θα επιτευχθεί από το συγκεκριμένο μέτρο.
  • Την καλύτερη εξυπηρέτηση των πολιτών. Παράλληλα θα εφαρμοστεί το μέτρο της απογευματινής λειτουργίας υπηρεσιών «αιχμής», το οποίο θα επιφέρει «ντόμινο» αλλαγών στο ωράριο και άλλων τμημάτων του δημοσίου τομέα, όπως είναι οι βρεφονηπιακοί σταθμοί που θα πρέπει να διευρύνουν τις ώρες λειτουργίας τους προκειμένου να εξυπηρετήσουν τους δημόσιους υπαλλήλους. Δέσμευση της κυβέρνησης είναι η ολοήμερη λειτουργία των κρατικών παιδικών σταθμών, προκειμένου να εξυπηρετούν τις εργαζόμενες μητέρες που θα εργάζονται απογεύματα στις υπηρεσίες τους.
Ο συνδυασμός του νέου ωραρίου εργασίας με την απογευματινή λειτουργία υπηρεσιών αιχμής, σύμφωνα με κυβερνητικές πηγές, δεν θα πραγματοποιηθεί με την υλοποίηση διακεκομμένου ωραρίου. Εξετάζεται το ενδεχόμενο οι υπάλληλοι που θα απασχολούνται στις υπηρεσίες που θα έχουν απογευματινή λειτουργία να έχουν μειωμένο ωράριο κατά μία ώρα την Παρασκευή. Δεν αποκλείεται να δοθεί ως κίνητρο συμμετοχής των υπαλλήλων στις απογευματινές υπηρεσίες το μειωμένο ωράριο 6,5 ωρών.
Οι υπηρεσίες που θα έχουν απογευματινή λειτουργία από τον Οκτώβριο θα αφορούν τομείς που έχουν άμεση σχέση με την εξυπηρέτηση των πολιτών. Το υπουργείο Εσωτερικών σχεδιάζει παράλληλα την δημιουργία e-KEΠ, τα οποία σε συνδυασμό με τις υπηρεσίες ηλεκτρονικής διακυβέρνησης αναμένεται να διαμορφώσουν ένα πλαίσιο ολοκληρωμένων υπηρεσιών.

Εξετάζεται η απογευματινή λειτουργία στις παρακάτω υπηρεσίες:
  • Πολεοδομίες στους 325 δήμους.
  • Εφορίες (το υπουργείο Οικονομικών σχεδιάζει και τα φορολογικά ΚΕΠ).
  • Δημοτολόγια.
  • Ληξιαρχεία.
  • Οικονομικές υπηρεσίες των ΟΤΑ.
  • Ασφαλιστικά ταμεία (ΙΚΑ, ΟΑΕΕ κ.τ.λ.), στις πρωτεύουσες των νομών.
  • Υπηρεσίες Μεταναστών στις 7 αποκεντρωμένες κρατικές διοικήσεις.
  • Βρεφονηπιακούς σταθμούς (κρατικούς και δημοτικούς)
  • ΚΕΠ.
Η απογευματινή λειτουργία δεν θα είναι καθολική, αλλά θα αφορά συγκεκριμένα τμήματα. Το σχέδιο που επεξεργάζεται το υπουργείο Εσωτερικών αφορά περισσότερους από 20.000 εργαζομένους.
Εξετάζεται το ενδεχόμενο να δοθεί ως κίνητρο για την απογευματινή απασχόληση των υπαλλήλων το μειωμένο ωράριο στα πρότυπα των ΚΕΠ που λειτουργούν απογεύματα και διαθέτουν δύο βάρδιες (8.00-14.00 και 14.00-20.00). Εξετάζεται επίσης το ενδεχόμενο να υπάρχει απογευματινή βάρδια (από τις 12.30 έως τις 20.00) με μειωμένο ωράριο την Παρασκευή. Είναι βέβαιο ότι οι επιτελείς του υπουργείου Εσωτερικών θα εξετάσουν όλα τα ενδεχόμενα, ακόμα και την απογευματινή λειτουργία που θα επιμηκύνει το ωράριο απογευματινής λειτουργίας κατά 4 ώρες (μέχρι τις 19.00). Σε κάθε περίπτωση θα υπάρχει μειωμένο ωράριο κατά μία ή δύο ώρες την Παρασκευή. Επίσης, κίνητρο μπορεί να αποτελέσει ένα ποσό που θα αποδίδεται ως πριμ παραγωγικότητας.
Πάντως, στελέχη της ΑΔΕΔΥ αναφέρουν πως θα πρέπει να υπάρχει σωστός σχεδιασμός και καταγράφουν την προσπάθεια που είχε γίνει στο παρελθόν να λειτουργήσουν το απόγευμα κάποιες εφορίες, χωρίς επιτυχία όμως, αφού εκείνες τις ώρες δεν λειτουργούσε το κεντρικό πληροφοριακό σύστημα του υπουργείου Οικονομικών.

ΔΗΜΟΣΚΟΠΗΣΗ ΑΠΟ DDB HELLAS ΚΑΙ MRB
«Υπερψηφίζει» το μέτρο το 75% των πολιτών
Τη λειτουργία των δημοσίων υπηρεσιών το απόγευμα για δύο φορές την εβδομάδα «ψηφίζουν» σε ποσοστό 75% κατά μέσο όρο και οι πολίτες, σε έρευνα κοινής γνώμης που έχει στη διάθεσή του το υπουργείο Εσωτερικών. Την έρευνα πραγματοποίησε η DDB Hellas και η MRB για λογαριασμό του υπουργείου το 2009, σε δείγμα 3.150 ερωτηθέντων (2.500 πολίτες και 650 δημόσιοι υπάλληλοι).
Στο ερώτημα αν συμφωνείτε με τη διεύρυνση του ωραρίου λειτουργίας σε συγκεκριμένες υπηρεσίες απαντούν θετικά οι πολίτες σε ποσοστά που ξεπερνούν το 70%.
Συγκεκριμένα, για τη διεύρυνση του ωραρίου στα ασφαλιστικά ταμεία συμφωνούν το 77,7%, για τις πολεοδομίες το 77,4%, για τις εφορίες το 77,3 και για τις δημοτικές υπηρεσίες το 73,1%.
Αξίζει να σημειωθεί ότι η πλειοψηφία των ερωτηθέντων που συμφωνούν με τη διεύρυνση του ωραρίου στο Δημόσιο είναι ιδιωτικοί υπάλληλοι και αυτοαπασχολούμενοι που δεν μπορούν να συναλλαγούν με το Δημόσιο τις πρωινές ώρες παρά μόνο αν πάρουν άδεια από τη δουλειά τους, όπως αναφέρουν και στην έρευνα. Η πρόταση για την απογευματινή λειτουργία συγκεκριμένων υπηρεσιών 2 φορές την εβδομάδα με μειωμένο ωράριο την Παρασκευή έχει την αποδοχή του 75% των πολιτών που συμμετείχαν στην έρευνα.
Το 76,2% συμφωνεί με την εφαρμογή της πρότασης στους δήμους, ενώ για τις Εφορίες και τα ασφαλιστικά ταμεία συμφωνούν το 75,9 και το 75% αντίστοιχα. Οι απόψεις των δημοσίων υπαλλήλων συγκλίνουν περισσότερο με την πρόταση για λειτουργία ενός απογεύματος την εβδομάδα σε συγκεκριμένες υπηρεσίες (από τις 4 έως 8 μ.μ.), με παράλληλη μείωση του ωραρίου την Παρασκευή, κατά 51,6%.

Η ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ ΣΤΗΝ Ε.Ε.
Διευρυμένο ωράριο σε 11 χώρες και εξυπηρέτηση μέχρι τις 4 μ.μ. σε 10 χώρες
Στην Ε.Ε. η λειτουργία δημοσίων υπηρεσιών ένα απόγευμα με διευρυμένο ωράριο για εξυπηρέτηση των πολιτών ισχύει σήμερα σε 11 χώρες (Αυστρία, Βέλγιο, Γαλλία, Γερμανία, Δανία, Ιταλία, Κύπρος, Λετονία, Ουγγαρία, Πολωνία και Σλοβενία), συνήθως την Πέμπτη ή την Τετάρτη.
Αντίστοιχα 10 χώρες έχουν ωράριο εξυπηρέτησης τουλάχιστον μέχρι τις 16:00 (Βουλγαρία, Γαλλία, Ηνωμένο Βασίλειο, Ιρλανδία, Λετονία, Λιθουανία, Πολωνία, Πορτογαλία, Σουηδία, Φινλανδία και κάποιες υπηρεσίες στην Εσθονία και το Λουξεμβούργο).
Τέλος, ορισμένες χώρες έχουν μειωμένο ωράριο την Παρασκευή με παράλληλη απογευματινή λειτουργία 2 ημερών (Αυστρία, Γερμανία, Εσθονία, Λετονία, Λιθουανία, Ουγγαρία, Σλοβενία και Τσεχία).
Βασικά στοιχεία που διαμορφώνουν τις αποφάσεις των κυβερνήσεων στην Ευρώπη για τη διεύρυνση του ωραρίου είναι οι κλιματολογικές συνθήκες που επικρατούν στην κάθε χώρα, η εξασφάλιση συνθηκών ισορροπίας μεταξύ εργασιακής και προσωπικής ζωής στους υπαλλήλους, οι ρυθμίσεις για την ισότητα των δύο φύλων, καθώς και οι καινοτομίες στη δημόσια διοίκηση.

Πληροφορίες από την Εφημερίδα ΕΘΝΟΣ