Τετάρτη 30 Δεκεμβρίου 2009

ΔΙΑΔΠ/Φ.Β.1/31753/29.12.2009 Λειτουργία των Δημοσίων Υπηρεσιών κατά την παραμονή της Πρωτοχρονιάς

Αθήνα, 29 Δεκεμβρίου 2009
Α.Π.: ΔΙΑΔΠ/Φ.Β.1/31753
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ, ΑΠΟΚ/ΣΗΣ & ΗΛΕΚ/ΝΙΚΗΣ ΔΙΑΚ/ΝΗΣΗΣ
ΓΕΝΙΚΗ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ ΔΗΜ.  ΔΙΟΙΚ. & ΗΛΕΚΤΡ/ΚΗΣ ΔΙΑΚΥΒ/ΣΗΣ
ΓΕΝΙΚΗ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΗΣ ΟΡΓΑΝΩΣΗΣ & ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΩΝ
ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΑΠΛΟΥΣΤΕΥΣΗΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΩΝ & ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΟΤΗΤΑΣ
ΤΜΗΜΑ ΣΥΝΘΗΚΩΝ ΕΡΓΑΣΙΑΣ & ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΟΤΗΤΑΣ

 
Ταχ. Δ/νση : Βασ. Σοφίας 15
Ταχ. Κώδικας : 106 74 Αθήνα
Πληροφορίες : Θ. Γκόλφη
Τηλέφωνο : 213-1313130
Fax : 213-1313175
e-mail : fenia.golfi@ypes.gov.gr

Προς:
1. Υπουργεία-Δ/νσεις Διοικητικού/Προσωπικού
2. Γενικές & Ειδικές Γραμματείες Υπουργείων-Δ/νσεις Διοικητικού
3. Περιφέρειες-Δ/νσεις Διοίκησης
4. Ανεξάρτητες Διοικητικές Αρχές
5. Νομαρχιακές Αυτοδιοικήσεις- Διευθύνσεις Διοικητικού
6. ΥΠ.ΕΣ.Α & Η.Δ Δ/νση Οργ/σης και Λειτ/γίας Ο.Τ.Α, Σταδίου 27. Αθήνα

ΘΕΜΑ: "Λειτουργία των Δ. Υ. κατά την παραμονή της Πρωτοχρονιάς"

Σύμφωνα με τις διατάξεις της παρ. 3 του άρθρου δεύτερου του Ν. 1157/1981 (ΦΕΚ 126/Α), η παραμονή του Νέου Έτους είναι ημέρα ημιαργίας για τις δημόσιες υπηρεσίες και η εργασία τους διακόπτεται στις 13:00΄.
Πολλές υπηρεσίες όμως, έχουν θέσει ως καταληκτική ημερομηνία διαδικασιών αρμοδιότητάς τους, όπως πληρωμές, υποβολή αιτήσεων και δικαιολογητικών κ.λ.π. την 31η Δεκεμβρίου του τρέχοντος έτους. Προκειμένου να διευκολυνθούν οι πολίτες στη διεκπεραίωση αυτών των υποθέσεών τους, πρέπει οι εν λόγω υπηρεσίες να λειτουργήσουν την 31η Δεκεμβρίου 2009 μέχρι το πέρας του ωραρίου.
Εξάλλου, σύμφωνα με την παρ. 2 του άρθρου 29 του Υπαλληλικού Κώδικα (Ν. 3528/2007), οι υπάλληλοι οφείλουν να εργασθούν πέραν του ωραρίου εργασίας ή σε μη εργάσιμες ημέρες, εφόσον έκτακτες και εξαιρετικές ανάγκες το επιβάλλουν.
Κατόπιν αυτού, οι ανωτέρω υπηρεσίες, καλούνται να εκδώσουν ανακοίνωση, με την οποία θα ενημερώνουν το κοινό ότι κατά την Παραμονή του νέου έτους θα είναι ανοιχτές για τις συγκεκριμένες συναλλαγές με τους πολίτες μέχρι τις 15:00΄.
Τα Υπουργεία και οι Περιφέρειες παρακαλούνται να διαβιβάσουν την παρούσα εγκύκλιο στους φορείς που εποπτεύουν και η Διεύθυνση Οργάνωσης και Λειτουργίας Ο.Τ.Α του ΥΠ.ΕΣ.Α & Η.Δ στους Ο.Τ.Α α΄ βαθμού.

Ο ΥΠΟΥΡΓΟΣ

ΓΙΑΝΝΗΣ Ν. ΡΑΓΚΟΥΣΗΣ

 

Δευτέρα 28 Δεκεμβρίου 2009

Κάθε τροποποίηση των όρων εργασίας από την πλευρά των εργοδοτών, που γίνεται κατ' αθέτηση της εργασιακής συμβάσεως ανεξάρτητα αν αυτή είναι επωφελής ή βλαπτική για τον εργαζόμενο, θεωρείται μονομερής μεταβολή των όρων εργασίας (24-12-2009)

Δικαιώθηκε από το Β΄ Τμήμα του Αρείου Πάγου ξενοδοχοϋπάλληλος η οποία αναγκάστηκε να παραιτηθεί ύστερα από σειρά βλαπτικών μεταβολών των εργασιακών της όρων.

Το ανώτατο δικαστήριο, με την υπ’ αριθμ. 1157/2009 απόφασή του, απέρριψε την αίτηση του ξενοδοχειακού ομίλου στον οποίο εργαζόταν η γυναίκα, κατά της εφετειακής απόφασης που την είχε δικαιώσει. Το Εφετείο είχε επιδικάσει στην εργαζόμενη το ποσό των 23.699 ευρώ από διαφορές αποδοχών για εργασία Κυριακών, επίδομα αδείας, δώρα εορτών, υπερεργασία και υπερωρίες, καθώς και αποζημίωση για παροχή εργασίας κατά τις ημέρες υποχρεωτικής εβδομαδιαίας ανάπαυσης.

Η γυναίκα είχε προσληφθεί το 1993 ως υπάλληλος ελέγχου σε ένα από τα ξενοδοχεία που ανήκαν στον εργοδότη της. Αργότερα, της ανατέθηκαν καθήκοντα ταμία σε διαφορετικό ξενοδοχείο της εταιρίας και το 2003 της προτάθηκε να γίνει βοηθός προϊσταμένη, θέση που η ίδια αποδέχθηκε. Ωστόσο, προτού προλάβει να αναλάβει τα νέα καθήκοντά της, ο εργοδότης της τη «δάνεισε» σε άλλη ξενοδοχειακή εταιρία του ομίλου, για να απασχοληθεί ως καθαρίστρια. Η ξενοδοχοϋπάλληλος αντέδρασε για την υποβάθμιση αυτή αποχωρώντας και προσφεύγοντας στη Δικαιοσύνη για βλαπτική μεταβολή των όρων εργασίας της και δανεισμό εργαζομένου σε τρίτον.

Όπως έκρινε ο Άρειος Πάγος, βάσει του Ν. 2112/1920 και της εργατικής νομοθεσίας, «πάσα μονομερής μεταβολή βλάπτουσα τον υπάλληλο θεωρείται ως καταγγελία της συμβάσεως εργασίας».

Ως τέτοιου τύπου μεταβολή θεωρείται κάθε τροποποίηση των όρων εργασίας από την πλευρά του εργοδότη «κατ' αθέτηση της εργασιακής συμβάσεως, ανεξάρτητα αν αυτή είναι επωφελής ή βλαπτική για τον εργαζόμενο». Για να θεωρηθεί η μονομερής μεταβολή των όρων εργασίας ως καταγγελία της σύμβασης εργασίας, πρέπει να επιφέρει «άμεση ή έμμεση υλική ή ηθική ζημιά» στον εργαζόμενο.

Mε τα δεδομένα αυτά, το ανώτατο δικαστήριο επικύρωσε την εφετειακή απόφαση ως ορθή και με επαρκείς αιτιολογίες και δικαίωσε την ξενοδοχοϋπάλληλο.




Περί Εργάνης…

Η Ελευθερία, η Δικαιοσύνη, η Αρετή δεν εξαρτώνται από την Τύχη. Είναι επίτευγμα διαρκούς προσπάθειας, αγώνα, εργασίας. Αυτό συνειδητοποιώντας, οι Έλληνες απεικόνισαν την θεά της σοφίας και της γνώσης Αθηνά, πάνοπλη, έτοιμη να κατακτήσει και να υπερασπιστεί. Την ονόμασαν Εργάνη, θεά προστάτιδα των χειρωνακτικών εργασιών κατ' αρχή και κατ' επέκταση όλων των έργων με τα οποία ο άνθρωπος επιχειρεί να βοηθήσει τον εαυτό του και τους άλλους, επειδή η γνώση δεν είναι αυτοσκοπός.

Ελεύθερος δεν είναι ο περί ελευθερίας ομιλών αλλά ο ελευθέρως δρων. Δίκαιος δεν είναι όποιος δύναται να ορίσει την έννοια της δικαιοσύνης, αλλά ο δικαίως ενεργών. Ενάρετος όχι εκείνος που αγορεύει περί αρετής μα ο εναρέτως πράττων. Δεν αρκεί να γνωρίζεις, είναι ανάγκη να εφαρμόζεις τη γνώση σου. Να αποδεικνύεις εμπράκτως αυτό που λες και να μπορείς να το υπερασπίζεσαι με τα έργα σου. Να τηρείς τις πράξεις σου σε αρμονία με τους λόγους σου. Να έχεις ήθος, ή κατά τους αρχαίους προγόνους Έθος.


Σάββατο 19 Δεκεμβρίου 2009

Στο 9,3% η ανεργία στο Γ' τρίμηνο του 2009

Στο 9,3% διαμορφώθηκε το ποσοστό της ανεργίας στη χώρα το τρίτο τρίμηνο φέτος, από 7,2% το τρίτο τρίμηνο του 2008 και 7,9% το τρίτο τρίμηνο του 2007.

Σύμφωνα με τα στοιχεία της Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας, το τρίτο τρίμηνο του 2009 ο αριθμός των απασχολούμενων εκτιμάται σε 4.540.243 άτομα, ενώ το ίδιο διάστημα βρήκαν απασχόληση 96.048 άτομα, τα... οποία ήταν άνεργα πριν από ένα έτος.

Παράλληλα 78.310 άτομα μετακινήθηκαν από τον οικονομικά μη ενεργό πληθυσμό σε θέσεις απασχόλησης.

Αντίθετα 128.234 άτομα τα οποία πριν από ένα χρόνο ήταν απασχολούμενα, σήμερα είναι άνεργα και άλλα 70.626 άτομα που ήταν απασχολούμενα είναι πλέον οικονομικά μη ενεργά.

Επιπλέον, 91.851 άτομα που πριν από ένα έτος ανήκαν στον οικονομικά μη ενεργό πληθυσμό, εισήλθαν στην αγορά εργασίας αναζητώντας απασχόληση, αλλά είναι άνεργα.

Σύμφωνα με τα ίδια στοιχεία της ΕΣΥΕ, το ποσοστό ανεργίας των γυναικών ανέρχεται στο 13,1% και είναι σχεδόν διπλάσιο από αυτό των ανδρών, που διαμορφώνεται σε 6,6%.

Ηλικιακά το υψηλότερο ποσοστό ανεργίας παρατηρείται στους νέους ηλικίας 15-29 ετών (18,5%), ενώ για τις νέες γυναίκες το αντίστοιχο ποσοστό φτάνει στο 24,5%.

Ως προς το επίπεδο εκπαίδευσης, το υψηλότερο ποσοστό ανεργίας παρατηρείται σε όσους δεν έχουν πάει καθόλου σχολείο (15,1%), στους απόφοιτους ανώτερης τεχνικής επαγγελματικής εκπαίδευσης (10,9%) και σε όσους έχουν τελειώσει το τριτάξιο γυμνάσιο (10,5%).

Το ποσοστό των "νέων ανέργων", δηλαδή όσων εισέρχονται για πρώτη φορά στην αγορά εργασίας αναζητώντας απασχόληση, ανέρχεται στο 28,1% του συνόλου.

Οι μακροχρόνια άνεργοι (αυτοί που αναζητούν εργασία από 12 μήνες και άνω) αποτελούν το 43,6% του συνόλου των ανέργων. Το ποσοστό ανεργίας των ατόμων με ξένη υπηκοότητα είναι ανώτερο από το αντίστοιχο των Ελλήνων υπηκόων (9,8% έναντι 9,2%).

Σε επίπεδο περιφέρειας, το μεγαλύτερο ποσοστό ανεργίας παρατηρείται στη δυτική Μακεδονία με 11,4% και στην ανατολική Μακεδονία και Θράκη με 11%.

Στον αντίποδα το μικρότερο ποσοστό ανεργίας καταγράφεται στα Ιόνια Νησιά με 5,1% και στο βόρειο Αιγαίο με 5,4%.

Το ποσοστό μερικής απασχόλησης παραμένει χαμηλό και ανέρχεται στο 5,8% του συνόλου των απασχολούμενων.


Τετάρτη 16 Δεκεμβρίου 2009

ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΩΝ ΠΑΙΔΙΚΩΝ ΣΤΑΘΜΩΝ - ΣΣΕ για τους όρους αμοιβής και εργασίας των κοινωνικών λειτουργών ιδιωτικών παιδικών σταθμών όλης της χώρας - Π.Κ.: 55/22.10.2009

Στην Αθήνα σήμερα 8.10.2009, ημέρα Πέμπτη, στα γραφεία του Συνδέσμου Κοινωνικών Λειτουργών Ελλάδος-ΣΚΛΕ (Τοσίτσα 19, 106 83 Αθήνα), έπειτα από επιτυχείς διαπραγματεύσεις, οι υπογράφοντες αφενός η Ευαγγελία Χαλβατζά, πρόεδρος του Συνδέσμου Κοινωνικών Λειτουργών Ελλάδος, ως εκπρόσωπος αυτού και αφετέρου ο Σαρμπάνης Παναγιώτης, πρόεδρος του Πανελλήνιου Συνδέσμου Ιδιοκτητών Παιδικών Σταθμών, ως εκπρόσωπος αυτού, όλοι νόμιμα εξουσιοδοτημένοι για την υπογραφή της Σ.Σ.Ε., συνομολόγησαν και συναποδέχθηκαν τα εξής:


Κεφάλαιο 1
Πεδίο εφαρμογής

1.1. Στους όρους της παρούσας Σ.Σ.Ε. υπάγονται οι κοινωνικοί λειτουργοί που απασχολούνται στους ιδιωτικούς παιδικούς σταθμούς όλης της χώρας και είναι αποδεδειγμένα μέλη του Συνδέσμου Κοινωνικών Λειτουργών Ελλάδος, καθώς κατέχουν βεβαίωση του Συνδέσμου ή είναι σε ισχύ η κάρτα μέλους.

1.2. Οι κοινωνικοί λειτουργοί που αφορά η παρούσα Σ.Σ.Ε., είναι πτυχιούχοι τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, τουλάχιστον τριετούς διάρκειας, κάτοχοι άδειας άσκησης επαγγέλματος, σύμφωνα με τις αρχές της κοινωνικής εργασίας, τον κώδικα δεοντολογίας και τα επαγγελματικά δικαιώματα όπως αυτά περιγράφονται στις ισχύουσες διατάξεις.

Κεφάλαιο 2
Αποδοχές

2.1. Κατώτατα όρια μισθών: Τα κατώτατα όρια των βασικών μηνιαίων μισθών των κοινωνικών λειτουργών που υπάγονται στην παρούσα, διαμορφώνονται από 1.1.2009 έως και 1.9.2009 και από 1.9.2009 έως 31.12.2009 ως εξής:

Βασικός μισθός από 1.1.2009  με 0-1 χρόνια =>    973,00 ευρώ
Βασικός μισθός από 1.9.2009  με 0-1 χρόνια => 1.017,00 ευρώ

Βασικός μισθός από 1.1.2009 με 1-3 χρόνια => 1.002,00 ευρώ
Βασικός μισθός από 1.9.2009 με 1-3 χρόνια => 1.047,00 ευρώ

Βασικός μισθός από 1.1.2009 με 3-5 χρόνια => 1.078,00 ευρώ

Βασικός μισθός από 1.9.2009 με 3-5 χρόνια => 1.127,00 ευρώ

Βασικός μισθός από 1.1.2009 με 6-9 χρόνια => 1.119,00 ευρώ

Βασικός μισθός από 1.9.2009 με 6-9 χρόνια => 1.169,00 ευρώ

Βασικός μισθός από 1.1.2009 με 9-12 χρόνια => 1.156,00 ευρώ

Βασικός μισθός από 1.9.2009 με 9-12 χρόνια => 1.209,00 ευρώ

Βασικός μισθός από 1.1.2009 με 12-15 χρόνια => 1.193,00 ευρώ
Βασικός μισθός από 1.9.2009 με 12-15 χρόνια => 1.247,00 ευρώ

Βασικός μισθός από 1.1.2009 με 15-18 χρόνια => 1.233,00 ευρώ

Βασικός μισθός από 1.9.2009 με 15-18 χρόνια => 1.289,00 ευρώ

Βασικός μισθός από 1.1.2009 με 18-21 χρόνια => 1.263,00 ευρώ

Βασικός μισθός από 1.9.2009 με 18-21 χρόνια => 1.319,00 ευρώ

Βασικός μισθός από 1.1.2009 με 21-24 χρόνια => 1.294,00 ευρώ

Βασικός μισθός από 1.9.2009 με 21-24 χρόνια => 1.352,00 ευρώ

Βασικός μισθός από 1.1.2009 με 24-27 χρόνια => 1.319,00 ευρώ

Βασικός μισθός από 1.9.2009 με 24-27 χρόνια => 1.378,00 ευρώ

Βασικός μισθός από 1.1.2009 με 27-30 χρόνια => 1.360,00 ευρώ

Βασικός μισθός από 1.9.2009 με 27-30 χρόνια => 1.422,00 ευρώ

Βασικός μισθός από 1.1.2009 με 30-35 χρόνια => 1.393,00 ευρώ

Βασικός μισθός από 1.9.2009 με 30-35 χρόνια => 1.455,00 ευρώ

2.2. Έννοια προϋπηρεσίας: Για την κατάταξη στα μισθολογικά κλιμάκια που ορίζονται με την παρούσα, προσμετράται πλην του χρόνου υπηρεσίας στον ίδιο εργοδότη και κάθε προϋπηρεσία στην ειδικότητα του κοινωνικού λειτουργού σε οποιονδήποτε εργοδότη, από τον χρόνο απόκτησης του βασικού τίτλου σπουδών. Η υπηρεσία και προϋπηρεσία σε καθήκοντα της ειδικότητας κοινωνικού λειτουργού λαμβάνεται υπόψη με την προσκόμιση από τον εργαζόμενο βεβαιώσεων από οποιονδήποτε προηγούμενο εργοδότη μέσα σε δύο (2) μήνες από την πρόσληψή του. Αν τα παραπάνω πιστοποιητικά προσκομιστούν αργότερα, δηλαδή μετά από την πάροδο διμήνου από την πρόσληψη, τα επιδόματα χορηγούνται από την ημέρα κατάθεσης των πιστοποιητικών προϋπηρεσίας στον εργοδότη. Ο εργαζόμενος μπορεί επίσης να αποδείξει την προϋπηρεσία του σε άλλους εργοδότες, προσκομίζοντας τα αντίστοιχα βιβλιάρια ενσήμων του, συνοδευόμενα από σχετική βεβαίωση του Συνδέσμου Κοινωνικών Λειτουργών Ελλάδος.
2.3. Επιδόματα
2.3.1. Στους εργαζόμενους που υπάγονται στην παρούσα και είναι απόφοιτοι ΤΕΙ ή ισότιμων με αυτά σχολών, καθώς και στους κοινωνικούς λειτουργούς που κατέχουν πτυχίο Πανεπιστημιακής Σχολής Κοινωνικής Εργασίας της ημεδαπής ή νόμιμα αναγνωρισμένο πτυχίο Πανεπιστημιακής Σχολής του εξωτερικού επιπέδου Bachelor of Science ή ισότιμου στην κοινωνική εργασία ή σε κοινωνικές και ανθρωπιστικές επιστήμες, χορηγείται επίδομα σπουδών σε ποσοστό 17%.
2.3.2. Χορηγείται επίδομα σπουδών στους κοινωνικούς λειτουργούς που κατέχουν αναγνωρισμένο μεταπτυχιακό τίτλο Master ή ισότιμο στην κοινωνική εργασία ή σε κοινωνικές και ανθρωπιστικές επιστήμες, σε ποσοστό 20%.
2.3.3. Χορηγείται επίδομα σπουδών στους κοινωνικούς λειτουργούς που κατέχουν αναγνωρισμένο μεταπτυχιακό τίτλο διδακτορικού διπλώματος στην κοινωνική εργασία ή σε κοινωνικές και ανθρωπιστικές επιστήμες, σε ποσοστό 25%.
2.3.4. Τα ανωτέρω επιδόματα υπολογίζονται στους βασικούς μηνιαίους μισθούς της παρ. 2.1. Η χορήγηση επιδόματος σπουδών οποιουδήποτε πτυχίου ή διδακτορικού τίτλου αποκλείει τη χορήγηση επιδόματος σπουδών για κατοχή κατώτερων πτυχίων.
2.3.5. Επίδομα ξένης γλώσσας: Χορηγείται επίδομα επαρκούς γνώσης ξένης γλώσσας, χώρας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Ε.Ε.), σε ποσοστό 7% επί του βασικού μηνιαίου μισθού της παρ. 2.1.
Η επάρκεια της γνώσης της γλώσσας αποδεικνύεται με το πτυχίο σπουδών επιπέδου Proficiency ή αντίστοιχου πτυχίου σε ίδρυμα ξένων γλωσσών της ημεδαπής ή της αλλοδαπής. Η επάρκεια θεωρείται ότι υπάρχει, αν πρόκειται για κοινωνικό λειτουργό πτυχιούχο σχολής χώρας της αλλοδαπής ή αν έχει λάβει διδακτορικό τίτλο σε χώρα της αλλοδαπής που χρησιμοποιεί γλώσσα της Ε.Ε. Το επίδομα αυτό χορηγείται μόνο για μία ξένη γλώσσα και καταβάλλεται ανεξαρτήτως της καταβολής επιδομάτων σπουδών.
2.3.6. Επίδομα ευδόκιμης υπηρεσίας: Στους εργαζόμενους που υπάγονται στην παρούσα, χορηγείται προσαύξηση σε ποσοστό 5% επί του κλιμακίου (6-9) στον πίνακα βασικών μισθών της παρ. 2.1, εφόσον έχουν συμπληρώσει μία τριετία υπηρεσίας ή προϋπηρεσίας στον ίδιο εργοδότη.
2.3.7. Επίδομα γάμου: Χορηγείται επίδομα γάμου σε όλους τους έγγαμους μισθωτούς που υπάγονται στην παρούσα, ανεξαρτήτως φύλου, σε ποσοστό 10% επί των βασικών μηνιαίων αποδοχών της παρ. 2.1. Ειδικότερα, το επίδομα γάμου χορηγείται και στους χήρους-ες, διαζευγμένους-ες, καθώς και στον άγαμο γονέα, εφόσον όλοι αυτοί έχουν την επιμέλεια των παιδιών τους.
2.3.8. Επίδομα παιδιών: Χορηγείται επίδομα παιδιών που ανέρχεται σε 5% για κάθε παιδί, επί των βασικών μηνιαίων αποδοχών των υπαγόμενων στην παρούσα μισθωτών. Το επίδομα αυτό χορηγείται στον γονέα μέχρι την ενηλικίωση του τέκνου ή μέχρι τη συμπλήρωση των 24 ετών, εφόσον σπουδάζει αποδεδειγμένα και δεν έχει ίδιους πόρους. Προς τούτο, ο μισθωτός υποχρεούται να προσκομίζει στον εργοδότη κάθε συναφές αποδεικτικό έγγραφο και να υποβάλει σχετική υπεύθυνη δήλωση. Το επίδομα αυτό χορηγείται στον υπαγόμενο στην παρούσα γονέα, εάν αποδεδειγμένα δεν λαμβάνει όμοιο επίδομα ο άλλος γονέας του τέκνου (π.χ. με προσκόμιση βεβαίωσης του εργοδότη του άλλου συζύγου ότι δεν λαμβάνει αυτός το επίδομα). Σε περίπτωση χηρείας, διάστασης ή αγαμίας, καταβάλλεται το επίδομα στον γονέα μισθωτό, όταν αποδεδειγμένα βαρύνεται αυτός με τη συντήρηση του τέκνου.

Κεφάλαιο 3
Λοιπά θέματα

3.1. Ωράριο: Η εβδομαδιαία απασχόληση των κοινωνικών λειτουργών ορίζεται σε σαράντα (40) ώρες, σύμφωνα με τις παρ. 15-18 της υπʼ αριθ. 45/1983 απόφασης του ΠΔΔΔ Αθηνών, που επικύρωσε την υπʼ αριθ. 48/1983 απόφαση του ΠΔΔΔ Αθηνών.
3.2. Εκπαιδευτικές άδειες: Αναγνωρίζεται από τα συμβαλλόμενα μέρη η χρησιμότητα της συνεχούς επιμόρφωσης των κοινωνικών λειτουργών οι οποίοι απασχολούνται στους ιδιωτικούς παιδικούς σταθμούς. Για τον λόγο αυτόν, ο Πανελλήνιος Σύλλογος Ιδιοκτητών Παιδικών Σταθμών αναλαμβάνει την υποχρέωση να προτρέπει τα μέλη του σε παροχή διευκολύνσεων που θα επιτρέπει στους επιστήμονες κοινωνικούς λειτουργούς την παρακολούθηση συνεδρίων ή σεμιναρίων που έχουν σχέση με την επιστήμη τους και το συγκεκριμένο αντικείμενο της εργασίας τους. Στις περιπτώσεις που η συμμετοχή τους σε τέτοιου είδους εκδηλώσεις έχει άμεση σχέση με το αντικείμενο της εργασίας, προτρέπει επίσης τα μέλη του να αναλαμβάνουν την κάλυψη των εξόδων συμμετοχής των κοινωνικών λειτουργών σε αυτές τις εκδηλώσεις (σεμινάρια, συνέδρια, ημερίδες κ.λπ.).
3.3. Υπολογίζονται ως αργίες οι παρακάτω ημερομηνίες, χωρίς να υπολογίζονται στην κανονική άδεια ούτε στα επιδόματα άδειας και αποζημίωση άδειας. Οι ημερομηνίες 24, 25, 26 και 31 μηνός Δεκεμβρίου, 1 και 2 Ιανουαρίου, όπως και Μεγάλη Παρασκευή, Μεγάλο Σάββατο, Κυριακή του Πάσχα, Δευτέρα του Πάσχα και Τρίτη του Πάσχα.
3.4. Το διάστημα από 27 μέχρι και 30 του μηνός Δεκεμβρίου, αν και εφόσον ο παιδικός σταθμός παραμείνει κλειστός, οι ημέρες αυτές υπολογίζονται ως αργίες και δεν υπολογίζονται στην κανονική άδεια ούτε στα επιδόματα άδειας και αποζημίωση άδειας.

Κεφάλαιο 4
Γενικοί όροι

4.1. Η παρούσα κωδικοποιεί τους ισχύοντες όρους των προηγούμενων συλλογικών ρυθμίσεων. Ωστόσο, όσες διατάξεις των μέχρι σήμερα Δ.Α. και συλλογικών συμβάσεων δεν έχουν καταργηθεί ή τροποποιηθεί με την παρούσα, εξακολουθούν να ισχύουν.
4.2. Τυχόν καταβαλλόμενες υψηλότερες αμοιβές ή πρόσθετες παροχές ή εν γένει ευνοϊκότεροι όροι εργασίας που απολαμβάνουν οι υπαγόμενοι στην παρούσα μισθωτοί από άλλη αιτία (νόμους, διατάγματα, υπουργικές αποφάσεις, Σ.Σ.Ε., εσωτερικούς κανονισμούς εργασίας, έθιμα, διμερείς συμφωνίες ή ατομικές συμβάσεις εργασίας) εξακολουθούν να ισχύουν.
4.3. Το αντικείμενο απασχόλησης των κοινωνικών λειτουργών στους παιδικούς σταθμούς συμφωνείται μεταξύ των δύο μερών.
4.4. Αν ο κοινωνικός λειτουργός προσλαμβάνεται ως παιδαγωγός, θα ισχύει η αντίστοιχη σύμβαση των παιδαγωγών που υπογράφεται από το σωματείο εργαζομένων στους ιδιωτικούς παιδικούς σταθμούς.


4.5. Η έναρξη ισχύος της παρούσας Σ.Σ.Ε. αρχίζει από την 1η Ιανουαρίου 2009.


Τρίτη 15 Δεκεμβρίου 2009

Σε ισχύ το εορταστικό ωράριο στα εμπορικά καταστήματα της Θεσσαλονίκης

Από σήμερα, ισχύει το εορταστικό ωράριο των εμπορικών καταστημάτων της Θεσσαλονίκης. Τις καθημερινές, τα καταστήματα θα είναι ανοιχτά από τις 10:00 έως τις 21:00. Από την Τρίτη, ξεκινά η εφαρμογή του εορταστικού ωραρίου και στην Αθήνα.

Κυριακή 13 Δεκεμβρίου 2009

Εκδόθηκε η ΚΥΑ για την ενίσχυση κοινωνικής αλληλεγγύης

Εκδόθηκε η Κοινή Υπουργική Απόφαση (ΚΥΑ) των υπουργών Οικονομικών, Οικονομίας, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας, Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης, Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, με την οποία καθορίζονται οι λεπτομέρειες για την καταβολή της ενίσχυσης κοινωνικής αλληλεγγύης.

Όπως έγινε γνωστό από το υπουργείο Οικονομικών, στην ΚΥΑ ορίζεται ότι η καταβολή της ενίσχυσης θα γίνει από τις τράπεζες για τους δικαιούχους με εισοδηματικά κριτήρια, από τα ασφαλιστικά ταμεία για τους συνταξιούχους, από τις Νομαρχίες για όσους δικαιούνται προνοιακών επιδομάτων και από τον ΟΑΕΔ ή άλλον φορέα για όσους είναι εγγεγραμμένοι άνεργοι.

Σε περίπτωση που το ίδιο πρόσωπο δικαιούται από περισσότερες πηγές την ενίσχυση κοινωνικής αλληλεγγύης, αυτή θα καταβάλλεται από τον φορέα ο οποίος υποχρεούται να καταβάλλει το μεγαλύτερο ποσό ή από το ασφαλιστικό ταμείο του δικαιούχου, εάν το ύψος της ενίσχυσης είναι το ίδιο και από τις δύο πηγές.

Οι δικαιούχοι με εισοδηματικά κριτήρια θα καθοριστούν ύστερα από ενέργειες της Γενικής Γραμματείας Πληροφοριακών Συστημάτων (ΓΓΠΣ) του υπουργείου Οικονομικών, η οποία θα δημιουργήσει (με βάση τις φορολογικές δηλώσεις για το οικονομικό έτος 2009) ηλεκτρονικό αρχείο δικαιούχων που θα αποσταλεί στις τράπεζες, ενώ και οι δικαιούχοι θα λάβουν σχετική ειδοποίηση.

Εάν οι δικαιούχοι έχουν δηλώσει αριθμό τραπεζικού λογαριασμού, οι λογαριασμοί αυτοί θα πιστωθούν αυτομάτως. Εάν υπάρχουν περιπτώσεις όπου, για τον οποιοδήποτε λόγο, οι δικαιούχοι δεν έλαβαν την πρώτη δόση της ενίσχυσης έως τις 31/12/2009 (π.χ. δεν ήταν υπόχρεοι υποβολής φορολογικής δήλωσης για το οικονομικό έτος 2009 και έτσι δεν ήταν δυνατή η καταγραφή τους ως δικαιούχων από τη ΓΓΠΣ), θα πρέπει να υποβάλλουν αίτηση με τα απαραίτητα δικαιολογητικά έως τις 28/2/2010 στους αρμόδιους φορείς, προκειμένου να εισπράξουν την πρώτη δόση της ενίσχυσης έως τις 31/3/2010 ή μαζί με τη δεύτερη δόση.
Τυχόν συνταξιούχοι που εντάχθηκαν στα μητρώα μετά την έναρξη της ισχύος του νόμου 3808/2009, θα λάβουν την πρώτη δόση της ενίσχυσης μαζί με την πρώτη σύνταξη που θα τους καταβληθεί. Σημειώνεται ότι, όπως ορίζεται στον νόμο 3808/2009, η καταβολή της πρώτης δόσης της ενίσχυσης θα γίνει έως τις 31/12/2009 και η δεύτερη δόση έως τις 30/6/2010.

Το πράσινο αρκουδάκι που έχει τρελάνει κόσμο!

Ένα πράσινο αρκουδάκι, ο Gummy Bear καταρρίπτει μυθικά ρεκόρ πωλήσεων που ως σήμερα έμοιαζαν ακατάρριπτα στην Ελληνική δισκογραφία!Πάνω από 205.000 πωλήσεις για το album του Gummy Bear που κυκλοφόρησε με τον ΤΗΛΕΘΕΑΤΗ στις 19 Νοεμβρίου.

Ανάρπαστο έγινε το album του Gummy Bear στα καταστήματα δίσκων και στα περίπτερα της χώρας,ξεπερνώντας ιστορικά ρεκόρ πωλήσεων που κατείχαν θρυλικά albums των περασμένων δεκαετιών.Μέσα σε μια βδομάδα εξαντλήθηκε τρεις διαδοχικές φορές και ακόμα η ζήτηση παραμένει!

Το αξιαγάπητο πράσινο αρκουδάκι Gummy Bear, που το ομώνυμο τραγούδι του σιγοτραγουδιέται από όλους σε 30 γλώσσες, έκλεψε την παράσταση και στην Ελλάδα, αφού στον ήχο του χτυπούν τα περισσότερα κινητά, μικροί και μεγάλοι έχουν ξετρελαθεί μαζί του, και αναμφισβήτητα πλέον θεωρείται το hit της χρονιάς!

Μάθαμε το πράσινο αρκουδάκι από το τηλεοπτικό spot της εταιρείας Υφαντής. Μας συνεπήρε με τις απίστευτες χορευτικές φιγούρες του. Και μας διασκέδασε με την ανάλαφρη μελωδία του και την υπόσχεσή του «Θα ΄μαι καλό παιδί» για να μας κερδίσει ολοκληρωτικά και με τα 19 τραγούδια του, μεταξύ των οποίων κι άλλα δύο ελληνικά, ο «Τρελοχαβανέζος» και το «Μη και μη». Τις επόμενες μέρες ο Gummy Bear κυκλοφορεί και σε DVD όπου το πράσινο αρκουδάκι καλεί όλα τα παιδιά να κουνηθούν στον δικό του το ρυθμό! Και όχι μόνο! Αμέσως μετά, έρχεται το Χριστουγεννιάτικο album του Gummy Bear, με τα ωραιότερα τραγούδια των Χριστουγέννων τραγουδισμένα στα ελληνικά με τη χαρακτηριστική φωνή του Gummy Bear, που θα ξετρελάνει όλο τον κόσμο! Χριστούγεννα με το πιο αγαπημένο μας αρκουδάκι! O αξιολάτρευτος Gummy Bear ως το τέλος του χρόνου υπολογίζεται πως θα έχει πουλήσει πάνω από 500.000 αντίτυπα στην Ελλάδα!!!

Για να το ακούσετε και να δείτε το σχετικό βίντεο πατήστε εδώ:
http://www.youtube.com/watch?v=97uCepMD7I8

Καταβολή δώρου Χριστουγέννων και έκτακτης οικονομικής ενίσχυσης κοινωνικής αλληλεγγύης στους συνταξιούχους του ΙΚΑ

Tην Τετάρτη 16 Δεκεμβρίου θα καταβληθεί η σύνταξη του Ιανουαρίου, το δώρο Χριστουγέννων, καθώς και η έκτακτη οικονομική ενίσχυση κοινωνικής αλληλεγγύης στους συνταξιούχους του ΙΚΑ, σύμφωνα με την ανακοίνωση του Ιδρύματος Κοινωνικών Ασφαλίσεων.
Οι δικαιούχοι του επιδόματος υπολογίζονται σε 2.527.000 άτομα, ενώ το κόστος της οικονομικής ενίσχυσης υπολογίζεται σε περίπου ένα δισ. ευρώ. Το ύψος της κυμαίνεται από 300 έως και 1.300 ευρώ.

Δικαιούχοι, μεταξύ άλλων, είναι μισθωτοί, αγρότες και ευπαθείς κοινωνικές ομάδες, όπως είναι οι συνταξιούχοι με πολύ χαμηλό εισόδημα, τα άτομα με αναπηρίες, οι νεφροπαθείς, οι μεταμοσχευμένοι, τα απροστάτευτα τέκνα, οι ανασφάλιστοι και οι άνεργοι ή επιδοτούμενοι από τον ΟΑΕΔ και το Γραφείο Ευρέσεως Ναυτικής Εργασίας.

Μέχρι τις 21 Δεκεμβρίου οι εργοδότες οφείλουν να έχουν καταβάλει στους εργαζομένους στον ιδιωτικό τομέα το δώρο των Χριστουγέννων. Πρώτοι και μέχρι τις 10 Δεκεμβρίου έλαβαν φέτος το δώρο οι συνταξιούχοι του ΟΓΑ. Το ΝΑΤ θα δώσει το δώρο στις 15 Δεκεμβρίου, ο Οργανισμός Ασφάλισης Ελευθέρων Επαγγελματιών στις 16 Δεκεμβρίου, ενώ το Δημόσιο στις 17 Δεκεμβρίου.

 Οι εργοδότες μπορούν να αφαιρέσουν από το συνολικό ποσό και να καταβάλουν αργότερα, μέχρι 31 Δεκεμβρίου, το ποσό που αντιστοιχεί στο διάστημα από 21 Δεκεμβρίου μέχρι 31 Δεκεμβρίου. Σύμφωνα με την κείμενη νομοθεσία, προϋπόθεση καταβολής του δώρου είναι η ύπαρξη εργασιακής σχέσης του μισθωτού μέσα στο χρονικό διάστημα από 1-5-2009 μέχρι 31-12-2009.

Ολόκληρο δώρο, δηλαδή έναν μηνιαίο μισθό για όσους αμείβονται με το μήνα και 25 ημερομίσθια για όσους αμείβονται με ημερομίσθιο, δικαιούνται να λάβουν όσοι έχουν απασχοληθεί από 238 μέχρι 245 ημέρες κατά το χρονικό διάστημα από 1 Μαϊου μέχρι 31 Δεκεμβρίου.

Πέμπτη 10 Δεκεμβρίου 2009

ΕΠΙΔΟΜΑ (ΔΩΡΟ) ΕΟΡΤΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ

Ποιοι εργαζόμενοι δικαιούνται Δώρο Χριστουγέννων

Όπως είναι γνωστό απ την ισχύουσα νομοθεσία όλοι οι μισθωτοί που απασχολούνται στον ιδιωτικό τομέα με σχέση εξαρτημένης εργασίας, σύμβαση αορίστου ή ορισμένου χρόνου σε οποιοδήποτε εργοδότη δικαιούνται Δώρα Εορτών. Συγκεκριμένα θα αναφερθούμε στο Δώρο των Χριστουγέννων.

Πώς υπολογίζεται το Δώρο Χριστουγέννων

Για τον υπολογισμό του ποσού των Δώρων λαμβάνεται υπ όψη ο τρόπος αμοιβής των μισθωτών δηλαδή αν αμείβονται με ημερομίσθιο ή με μισθό.

Η χρονική περίοδος που υπολογίζεται το Δώρο αρχίζει από την 1 Μαίου μέχρι και την 31 Δεκεμβρίου κάθε έτους.

Έτσι λοιπόν οι εργαζόμενοι που η σχέση εργασίας τους με τον εργοδότη είχε διάρκεια χωρίς διακοπή όλη τη χρονική περίοδο που αναφέραμε δηλαδή από 1ης Μαΐου μέχρι 31ης Δεκεμβρίου κάθε έτους. δικαιούνται:

ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΤΟ ΔΩΡΟ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ίσο με ένα (1) μηνιαίο μισθό για τους αμειβόμενους με μισθό και με 25 ημερομίσθια για τους αμειβόμενους με ημερομίσθιο.

Όσοι όμως από τους παραπάνω μισθωτούς τους που η σχέση τους με τον εργοδότη δεν διήρκεσε ολόκληρο το χρονικό διάστημα που αναφέραμε είτε γιατί αποχώρησαν οικειοθελώς από την εργασία τους, είτε γιατί απολύθηκαν δικαιούνται να λάβουν τμήμα δώρου ανάλογο με τη χρονική διάρκεια της εργασιακής τους σχέσης. Σ αυτή τη περίπτωση το δώρο Χριστουγέννων θα το υπολογίσουν ως εξής:

2/25 του μηνιαίου μισθού ή 2ημερομίσθια ανάλογα με το πώς αμείβονται για κάθε 19 ημερολογιακές ημέρες διάρκειας της εργασιακής σχέσης.

Ακόμα και οι μισθωτοί που εργάστηκαν χρονικό διάστημα μικρότερο των 19ημέρων δικαιούνται ανάλογο κλάσμα του δώρου.

Κάνεις για Επιχειρηματίας;



Διάφορες μελέτες έχουν δείξει τα παρακάτω χαρακτηριστικά να σκιαγραφούν το προφίλ ενός πετυχημένου επιχειρηματία:

  • Επίμονος παρά τις αντιξοότητες


  • Παίρνει πρωτοβουλίες


  • Ανταγωνιστικός


  • Λειτουργεί ανεξάρτητα


  • Θέληση να πετύχει


  • Αυτοπεποίθηση


  • Καλή προσωπική υγεία


Είναι ενδιαφέρον ότι δεν υπάρχουν στη λίστα αυτή χαρακτηριστικά όπως δίψα για λεφτά, υπομονή, οργανωτικές δεξιότητες, και δίψα για εξουσία.
Κάνεις, λοιπόν, για επιχειρηματίας; Ρώτα τον εαυτό σου τις παρακάτω ερωτήσεις για να τον βοηθήσεις να αποφασίσει:

  • Έχεις τη διάθεση να δουλέψεις σκληρά, χωρίς καθορισμένο ωράριο και να κάνεις τις αναγκαίες θυσίες για να περπατήσει η επιχείρησή σου;


  • Θέλεις να αναλάβεις την ευθύνη για όλες τις επιχειρηματικές αποφάσεις και δραστηριότητες της εταιρίας σου;


  • Είσαι πειθαρχημένος, λειτουργείς ανεξάρτητα, και δεσμεύεσαι να ασχοληθείς σοβαρά με την επιχειρηματικότητα;


  • Είσαι έτοιμος να παίξεις πολλαπλούς ρόλους στην εταιρία σου;

Σημείωσε ότι πολλοί θεωρούν την «τύχη» ως σημαντικό παράγοντα επιχειρηματικής επιτυχίας.
Όμως, οι πετυχημένοι επιχειρηματίες προετοιμάζουν τους εαυτούς τους να αναγνωρίσουν και εκμεταλλευτούν τις ευκαιρίες όταν αυτές προκύψουν.




Ο Χάρτης Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Ο σεβασμός των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των θεμελιωδών ελευθεριών, καθώς και των αρχών της ελευθερίας, της δημοκρατίας και του κράτους δικαίου, αποτελούν τις κοινές αξίες όλων των κρατών μελών που συνιστούν την Ευρωπαϊκή Ένωση. Οι αρχές αυτές καθορίζουν επίσης τη δράση της Ευρωπαϊκής Ένωσης τόσο εντός όσο και εκτός των συνόρων της. Η ευρωπαϊκή δράση στον τομέα αυτό στηρίζεται στη συνθήκη ίδρυσης της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην οποία έχει προσαρτηθεί ο Χάρτης Θεμελιωδών Δικαιωμάτων.

Τετάρτη 9 Δεκεμβρίου 2009

Τις επόμενες εβδομάδες οι διαπραγματεύσεις για τη Συλλογική Σύμβαση Εργασίας

Στις επίσημες διαπραγματεύσεις που θα ξεκινήσουν τις επόμενες εβδομάδες για τη νέα Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας παρέπεμψε η ΓΣΕΕ την πρόσκληση του ΣΕΒ για συνυπογραφή «κοινωνικού συμβολαίου» μεταξύ των κοινωνικών εταίρων για την αντιμετώπιση της κρίσης.

Το απόγευμα στα γραφεία του ΣΕΒ πραγματοποιήθηκε συνάντηση με τους εκπροσώπους της ΓΣΕΕ, της ΓΣΕΒΕΕ και της ΕΣΕΕ.


Ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ κ.Γ.Παναγόπουλος ανέφερε ότι τέθηκαν τα ζητήματα που σχετίζονται με την απασχόληση, την ανεργία, τις απολύσεις και τις μεθόδους που βλάπτουν σοβαρά την απασχόληση. «Θα συναντηθούμε τις προσεχείς εβδομάδες για να ξεκινήσει η διαπραγμάτευση για τη Συλλογική Σύμβαση, με στόχο να προστατευθεί το εισόδημα των εργαζομένων και να ενισχυθεί η αγοραστική τους δύναμη για να αναθερμανθεί η αγορά», είπε ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ.


Ο ίδιος δήλωσε ότι ήρθη η παρεξήγηση που δημιουργήθηκε, όπως είπε, από την αναίτια επιστολή του ΣΕΒ για άμεση έναρξη των συλλογικών διαπραγματεύσεων οι οποίες θα ξεκινήσουν, σύμφωνα με τον πρόεδρο της ΓΣΕΕ, δια της κανονικής οδού.


Ο κ.Παναγόπουλος δεν απέκλεισε πάντως το ενδεχόμενο να διαμορφωθούν κοινές θέσεις με τους εργοδότες στο διάλογο για το ασφαλιστικό ή / και το φορολογικό «στο βαθμό που μπορεί να γίνει αυτό».


Από την πλευρά του, ο πρόεδρος του ΣΕΒ Δημήτρης Δασκαλόπουλος επεσήμανε ότι «πρωταρχικό συμφέρον των κοινωνικών εταίρων είναι να αντιμετωπίσουμε την κρίση στη βάση των πολλών που μας ενώνουν και όχι των ελάχιστων που μπορεί να μας διχάσουν». Ο ΣΕΒ προτείνει «κοινωνικό συμβόλαιο» για νέο μοντέλο ανάπτυξης, μέτρα - ανάχωμα στα λουκέτα και τις απολύσεις, ενσωμάτωση της αδήλωτης απασχόλησης και καταπολέμηση της εισφοροδιαφυγής.


«Είπαμε στη ΓΣΕΕ ότι αν εμείς λέμε όχι στα λουκέτα και εσείς λέτε όχι στις απολύσεις, κάνουμε διάλογο κωφών. Πρέπει από κοινού να πούμε ούτε λουκέτα ούτε απολύσεις», ανέφερε ο κ.Δασκαλόπουλος.


Ο ίδιος διευκρίνισε ότι η πρόσκληση του ΣΕΒ σε διάλογο δεν συνιστά καταγγελία της συλλογικής σύμβασης αλλά «διεύρυνση της συνήθους διαδικασίας λόγω εκτάκτων συνθηκών». Μαζί, κατέληξε, μπορούμε να χαράξουμε κοινή γραμμή άμυνας και συνεργασίας ώστε η τελευταία υποβάθμιση της ελληνικής οικονομίας να μη σημάνει υποβάθμιση της δουλειάς μας.


Στη μείωση του εισοδήματος, τα λουκέτα, την υποχώρηση των επενδύσεων και την έξαρση των ακάλυπτων επιταγών αναφέρθηκε ο πρόεδρος της ΓΣΕΒΕΕ κ.Δ.Ασημακόπουλος, ενώ την ανάγκη να υπάρξει και κοινωνική εκτός από αριθμητική προσέγγιση στη νέα Σύμβαση τόνισε ο πρόεδρος της ΕΣΕΕ κ.Β.Κορκίδης.


Παράλληλα,ο πρώην πρόεδρος της ΕΣΕΕ κ.Δ.Αρμενάκης είπε ότι ο ιδιωτικός τομέας δεν είναι υπέρ του παγώματος των μισθών αλλά υπέρ της τόνωσης της κατανάλωσης μέσω αυξήσεων.


Εν τω μεταξύ, ομάδα μελών του ΠΑΜΕ πραγματοποίησε συγκέντρωση

Οι εννέα προτάσεις για τη μεταρρύθμιση του ασφαλιστικού


Το υπουργείο Εργασίας άνοιξε χθες τον διάλογο με τους κοινωνικούς εταίρους και την επιτροπή ειδικών

Με την παρουσίαση των δομικών αλλαγών που είχαν ήδη προαναγγείλει «προκειμένου να μην εκραγεί το ασφαλιστικό πρόβλημα το 2015, όταν θα έχει βγει μαζικά στη σύνταξη η γενιά που εισήλθε στην αγορά εργασίας στο μέσο της δεκαετίας του '70» άνοιξαν χθες τον διάλογο με τους κοινωνικούς εταίρους και τους ειδικούς ο υπουργός και ο υφυπουργός Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης, Ανδρ. Λοβέρδος και Γ. Κουτρουμάνης. Οι προτεινόμενες παρεμβάσεις αφορούν σε:
  •  Λογιστικό διαχωρισμό των προνοιακών από τις ασφαλιστικές παροχές με οριοθέτηση των οικονομικών υποχρεώσεων του κράτους και των Ταμείων.
  • Θεσμοθέτηση της βασικής σύνταξης, ως κοινής αφετηρίας για όλες τις κύριες συντάξεις και την ενίσχυση της ανταποδοτικής σχέσης εισφορών - παροχών.
  • Επίλυση των προβλημάτων της διαδοχικής ασφάλισης.
  • Σύσταση και λειτουργία ενιαίων τοπικών μονάδων Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας, σε συνεργασία με το υπ. Υγείας.
  • Ενοποιήσεις των Ταμείων κύριας ασφάλισης, με κατεύθυνση τη συγκρότηση τριών ομάδων (Μισθωτοί, Αυτοαπασχολούμενοι, Αγρότες), μετά την εκπόνηση μελετών, σε βάθος δεκαετίας. Αναζήτηση βιώσιμων σχημάτων για την επικουρική ασφάλιση.
  • Ενίσχυση των κινήτρων εθελοντικής παραμονής στην εργασία, μετά τη θεμελίωση του συνταξιοδοτικού δικαιώματος.
  • Θέσπιση ενιαίου καθεστώτος για τα Βαρέα και Ανθυγιεινά Επαγγέλματα στον δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, για την απονομή συντάξεων με αναπηρία και ενιαίου πλαισίου μεταξύ ιδιωτικού και δημοσίου τομέα για την απασχόληση των συνταξιούχων.
  • Καθιέρωση πάγιου συστήματος ρύθμισης οφειλών επιχειρήσεων προς τα Ταμεία.
  • Ανασύσταση του «Εθνικού Κεφαλαίου Αλληλεγγύης των Γενεών», με χρηματοδότηση που θα προέρχεται από την άμεση φορολογία, την αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας και άλλες πηγές που πρέπει να αναζητηθούν. Η προβλεπόμενη σήμερα χρηματοδότηση κυρίως από τον ΦΠΑ, κρίνεται άδικη και ανεπαρκής.

 Αναφορικά με το χρηματοδοτικό διεφάνη ότι το υπουργείο αναζητεί τώρα τρόπους αξιοποίησης πόρων από τα ευρωπαϊκά προγράμματα για τη φτώχεια και την κοινωνική ένταξη των μεταναστών (στη χώρα μας είναι γνωστό ότι λαμβάνουν τις κατώτατες συντάξεις με τις ελάχιστες δυνατές προϋποθέσεις). Εκτός από τις 9 δομικές αλλαγές, στην αναζήτηση μιας συνολικής λύσης που θα προτείνουν με το πόρισμά τους οι 11 ειδικοί κοινής αποδοχής, ο κ. Λοβέρδος επέμεινε ότι μια συνολική λύση προϋποθέτει ενδελεχή (αναλογιστική) μελέτη και τεκμηρίωση, μείωση της εισφοροδιαφυγής, της αδήλωτης εργασίας και της σπατάλης στις υπηρεσίες Υγείας. Τόνισε ότι πρέπει να καθοριστούν οι πηγές χρηματοδότησης του συστήματος και να ληφθεί υπόψη ότι μία συνολική λύση περιλαμβάνει την πλήρη μηχανοργάνωση του συστήματος. Οι προτάσεις Λοβέρδου και η διαδικασία συνάντησαν την αποδοχή των κοινωνικών εταίρων. Διαφωνία εξέφρασαν, όμως, τα κόμματα της Αριστεράς. Με το σύνολο των προτάσεων Λοβέρδου και με τη θεσμοθέτηση της βασικής σύνταξης διαφώνησε το ΚΚΕ, υποστηρίζοντας ότι «οδηγεί σε πλήρη ανατροπή του κοινωνικού χαρακτήρα της ασφάλισης, καθιερώνει μια ενιαία προνοιακή σύνταξη στα όρια της εξαθλίωσης και από εκεί και πέρα την ιδιωτική ασφάλιση». Για «σενάρια αποδόμησης του σημερινού συστήματος κοινωνικής ασφάλισης» έκανε λόγο η συνδικαλιστική κίνηση του Συνασπισμού.

 

 

 

Με τρεις αλλαγές στις οποίες προχώρησε ο υπουργός Εσωτερικών, αλλά και με τις επιφυλάξεις των κομμάτων της αντιπολίτευσης, ψηφίστηκε επί της αρχής το νομοσχέδιο της κυβέρνησης για τις προσλήψεις στο δημόσιο.

Στις νέες ρυθμίσεις προβλέπεται ότι μέσα από τις διαδικασίες του ΑΣΕΠ θα γίνονται οι προσλήψεις στους ΟΤΑ μέχρι το 2011.

 Επίσης, μέσω ΑΣΕΠ θα γίνονται οι προσλήψεις για τα Νομικά Πρόσωπα της εκκλησίας, ενώ δίνεται η δυνατότητα ένστασης στο ΑΣΕΠ στους διαγωνισμούς για προσλήψεις ένστολου προσωπικού στη δημοτική αστυνομία.

Η κυβέρνηση,τόσο δια τους εισηγητή της Γιώργου Ντόλιου, όσο και των βουλευτών της, υπεραμύνθηκαν του νομοσχεδίου, κάνοντας λόγο για θεσμική τομή στο τρόπο πρόσληψης στο δημόσιο τομέα.
 «Πρόκειται για ένα νομοσχέδιο υψηλής πολιτικής αξίας. Επιτέλους μπαίνει τέλος σε μια μαζική ομηρία, στη στρέβλωση και την υποθήκευση του μέλλοντος δεκάδων χιλιάδων νέων που σκοπίμως καλλιεργήθηκε τα προηγούμενα χρόνια», τόνισε μεταξύ άλλων ο κ. Ντόλιος. Παράλληλα, έδωσε έμφαση στο θέμα της αξιοκρατίας που κατοχυρώνεται, όπως είπε, μέσα από τις διαδικασίες του ΑΣΕΠ.
«Επιβάλλονται πλέον οι αρχές της αξιοκρατίας, της διαφάνειας, της ισονομίας και ισοπολιτείας, αρχές που είναι αυτονόητες αλλά ήταν και το ζητούμενο μέχρι σήμερα από όλους τους νέους», υπογράμμισε ο εισηγητής του ΠΑΣΟΚ.

Συγκεκριμένες δεσμεύσεις που να αποδεικνύουν ότι στόχος της κυβέρνησης, όπως είπε, δεν είναι η αντικατάσταση «γαλάζιων» με «πράσινα παιδιά», ζήτησε ο εισηγητής της ΝΔ Χρήστος Ζώης.
 Ταυτόχρονα επέμεινε ότι πρέπει να ισχύσει η πρόσθετη μοριοδότηση για όλους τους συμβασιούχους του δημόσιου τομέα.
 «Πρέπει να τους δώσετε τη μοριοδότηση που δικαιούνται, στο πλαίσιο της γενικής αρχής δικαίου. Μην φανείτε ρεβανσιστικοί και εκδικητικοί. Δεν μπορείτε να μας βρείτε σύμφωνους στην κατάργηση της προσαύξησης της μοριοδότησης και μάλιστα με αναδρομικό τρόπο», συμπλήρωσε ο κ Ζώης.

Στο ίδιο μήκος κύματος ήταν και οι τοποθετήσεις του πρώην υπουργού Εσωτερικών Προκόπη Παυλόπουλο, που τόνισε μεταξύ άλλων:
 «Πρέπει να προβλέπεται η πρόσθετη μοριοδότηση αν θέλετε να ισορροπήσουμε με την αρχή της ισότητας της ισονομίας αλλά και να προσαρμοστούμε με τις κοινοτικές οδηγίες».

Από την πλευρά του, ο εισηγητής του ΚΚΕ Γιώργος Μαυρίκος, επέμεινε στην πρόταση του κόμματος του για «μονιμοποίηση χωρίς όρους και προϋποθέσεις όλων των συμβασιούχων του δημοσίου».
 Παράλληλα, κατηγόρησε τις πολιτικές τόσο του ΠΑΣΟΚ όσο και της ΝΔ οι οποίες, όπως είπε, διαμόρφωσαν ένα εργασιακό μεσαίωνα και είχαν στόχος την τακτοποίηση ημετέρων και τη κομματική ομηρία.

Επιφυλάξεις επί της αρχής του νομοσχεδίου εξέφρασε ο εισηγητής του ΛΑΟΣ Αθανάσιος Πλεύρης τονίζοντας ότι είναι μεν προς τη σωστή κατεύθυνση, ωστόσο χρήζει περαιτέρω διευκρινίσεων αλλά και εξορθολογισμού.

«Με καλή πίστη αντιμετωπίζουμε το σχέδιο νόμου, κρατάμε όμως επιφυλάξεις και περιμένουμε μεγαλύτερη σαφήνεια ως προς τις επιδιώξεις και τους στόχους του», επεσήμανε ο εισηγητής του ΣΥΡΙΖΑ Νίκος Τσούκαλης.


Δευτέρα 7 Δεκεμβρίου 2009

Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 593/2008 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 17ης Ιουνίου 2008 για το εφαρμοστέο δίκαιο στις συμβατικές ενοχές (Ρώμη Ι)

Από τον Δεκέμβριο (17/12/09) θα αρχίσει να ισχύει η παρακάτω οδηγία (593/2008), η οποία υιοθετήθηκε από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, το Συμβούλιο Υπουργών και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Αυτή η οδηγία αναμένεται να αναστατώσει τον κόσμο της εργασίας, αφού εξισώνει τη σύμβαση εργασίας με μια απλή σύμβαση αστικού δικαίου στην οποία τα αντισυμβαλλόμενα μέρη αντιμετωπίζονται ως ίσα μεταξύ τους. Ίσοι κι όμοιοι έναντι του νόμου ο εργοδότης και ο εργαζόμενος.
Παραθέτω παρακάτω ολόκληρο το κείμενο της οδηγίας.

Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 593/2008 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου.

ΤΟ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ, η συνθήκη για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, και ιδίως το άρθρο 61 στοιχείο γ) και το άρθρο 67 παράγραφος 5 δεύτερη περίπτωση, την πρόταση της Επιτροπής, τη γνώμη της Ευρωπαϊκής Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής [1],
Αποφασίζοντας σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 251 της συνθήκης [2],
Εκτιμώντας τα ακόλουθα:
(1) Η Κοινότητα έχει θέσει ως στόχο τη διατήρηση και την ανάπτυξη ενός χώρου ελευθερίας, ασφάλειας και δικαιοσύνης. Για την προοδευτική εγκαθίδρυση ενός τέτοιου χώρου, η Κοινότητα πρέπει να θεσπίσει μέτρα στον τομέα της δικαστικής συνεργασίας σε αστικές υποθέσεις με διασυνοριακές επιπτώσεις, στο βαθμό που αυτό είναι αναγκαίο για την ομαλή λειτουργία της εσωτερικής αγοράς.
(2) Σύμφωνα με το άρθρο 65 στοιχείο β) της συνθήκης, τα μέτρα αυτά περιλαμβάνουν την προώθηση της συμβατότητας των κανόνων που εφαρμόζονται στα κράτη μέλη όσον αφορά τη σύγκρουση νόμων και δικαιοδοσιών.
(3) Κατά τη σύνοδό του στο Τάμπερε στις 15 και 16 Οκτωβρίου 1999, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο επιβεβαίωσε την αρχή της αμοιβαίας αναγνώρισης των δικαστικών και άλλων αποφάσεων ως τον ακρογωνιαίο λίθο της δικαστικής συνεργασίας σε αστικές υποθέσεις και κάλεσε το Συμβούλιο και την Επιτροπή να εγκρίνουν πρόγραμμα μέτρων για την εφαρμογή της αρχής της αμοιβαίας αναγνώρισης.
(4) Στις 30 Νοεμβρίου 2000, το Συμβούλιο ενέκρινε κοινό πρόγραμμα μέτρων της Επιτροπής και του Συμβουλίου για την εφαρμογή της αρχής της αμοιβαίας αναγνώρισης των αποφάσεων επί αστικών και εμπορικών υποθέσεων [3]. Το πρόγραμμα προσδιορίζει ότι τα μέτρα σχετικά με την εναρμόνιση των κανόνων σύγκρουσης των νόμων συμβάλλουν πράγματι στη διευκόλυνση της αμοιβαίας αναγνώρισης των δικαστικών αποφάσεων.
(5) Το πρόγραμμα της Χάγης [4], που εγκρίθηκε από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο στις 5 Νοεμβρίου 2004, ζητούσε να συνεχισθούν δραστήρια οι εργασίες σχετικά με τους κανόνες σύγκρουσης νόμων όσον αφορά τις συμβατικές ενοχές ("Ρώμη Ι").
(6) Η ομαλή λειτουργία της εσωτερικής αγοράς προϋποθέτει, προκειμένου να βελτιωθεί η προβλεψιμότητα της έκβασης των διαφορών, η ασφάλεια του εφαρμοστέου δικαίου και η ελεύθερη κυκλοφορία των δικαστικών αποφάσεων, ότι οι κανόνες σύγκρουσης νόμων που ισχύουν στα κράτη μέλη ορίζουν ως εφαρμοστέο το αυτό εθνικό δίκαιο ανεξαρτήτως της χώρας ενώπιον των δικαστηρίων της οποίας ασκείται η αγωγή.
(7) Το καθ’ ύλην πεδίο εφαρμογής και οι διατάξεις του παρόντος κανονισμού θα πρέπει να συνάδουν με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 44/2001 του Συμβουλίου, της 22ας Δεκεμβρίου 2000, για τη διεθνή δικαιοδοσία, την αναγνώριση και την εκτέλεση αποφάσεων σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις [5] (Βρυξέλλες I) και τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 864/2007 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 11ης Ιουλίου 2007, για το εφαρμοστέο δίκαιο στις εξωσυμβατικές ενοχές ("Ρώμη II") [6].
(8) Οι οικογενειακές σχέσεις θα πρέπει να καλύπτουν τις σχέσεις γονέων και τέκνων, το γάμο και τις σχέσεις συγγένειας εξ αίματος ή εξ αγχιστείας, σε ευθεία ή πλάγια γραμμή. Η παραπομπή του άρθρου 1, παράγραφος 2, σε σχέσεις που παράγουν αποτελέσματα ανάλογα με το γάμο και άλλες οικογενειακές σχέσεις θα πρέπει να ερμηνεύεται σύμφωνα με το δίκαιο του κράτους μέλους του επιληφθέντος δικαστηρίου.
(9) Οι ενοχές που προκύπτουν από συναλλαγματικές, επιταγές, γραμμάτια σε διαταγή και άλλα αξιόγραφα θα πρέπει να καλύπτουν και τις φορτωτικές στον βαθμό που οι προκύπτουσες από τη φορτωτική ενοχές οφείλονται στον χαρακτήρα της ως αξιογράφου.
(10) Οι ενοχές που απορρέουν από συζητήσεις που προηγούνται της σύναψης μιας σύμβασης καλύπτονται από το άρθρο 12 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 864/2007. Κατά συνέπεια, οι ενοχές αυτές θα πρέπει να εξαιρεθούν από το πεδίο εφαρμογής του παρόντος κανονισμού.
(11) Η ελευθερία των μερών να επιλέγουν το εφαρμοστέο δίκαιο θα πρέπει να αποτελεί έναν από τους ακρογωνιαίους λίθους του συστήματος των κανόνων σύγκρουσης νόμων όσον αφορά τις συμβατικές ενοχές.
(12) Η συμφωνία μεταξύ των μερών για την ανάθεση αποκλειστικής αρμοδιότητας σε ένα ή περισσότερα δικαστήρια ή δικαιοδοτικά όργανα ενός κράτους μέλους για τη διευθέτηση διαφορών στο πλαίσιο μιας σύμβασης θα πρέπει να αποτελεί έναν από τους παράγοντες που λαμβάνονται υπόψη προκειμένου να διαπιστωθεί κατά πόσον εκδηλώθηκε σαφώς μια επιλογή εφαρμοστέου δικαίου.
(13) Ο παρών κανονισμός δεν εμποδίζει τα μέρη να ενσωματώσουν με ειδική μνεία στη σύμβασή τους ένα μη κρατικό σώμα κανόνων δικαίου ή μια διεθνή σύμβαση.
(14) Αν η Κοινότητα θεσπίσει, με κατάλληλη νομοθετική πράξη, κανόνες ουσιαστικού δικαίου των συμβάσεων, συμπεριλαμβανομένων καθιερωμένων όρων και προϋποθέσεων, η πράξη αυτή μπορεί να προβλέπει ότι τα μέρη δύνανται να επιλέξουν την εφαρμογή των εν λόγω κανόνων.
(15) Όταν πραγματοποιείται επιλογή εφαρμοστέου δικαίου και όλα τα άλλα στοιχεία που σχετίζονται με την περίπτωση ευρίσκονται σε μια χώρα διαφορετική από τη χώρα το δίκαιο της οποίας έχει επιλεγεί, η επιλογή του εφαρμοστέου δικαίου δεν θα πρέπει να θίγει την εφαρμογή των διατάξεων του δικαίου της χώρας αυτής από τις οποίες δεν μπορεί να υπάρξει παρέκκλιση με συμφωνία. Ο κανόνας αυτός θα πρέπει να εφαρμόζεται είτε η επιλογή εφαρμοστέου δικαίου συνοδεύεται από επιλογή δικαστηρίου ή δικαιοδοτικού οργάνου είτε όχι. Δεδομένου ότι δεν προβλέπεται ουσιαστική αλλαγή σε σύγκριση με το άρθρο 3 παράγραφος 3 της σύμβασης του 1980 για το εφαρμοστέο δίκαιο στις συμβατικές ενοχές [7] ("σύμβαση της Ρώμης"), η διατύπωση του παρόντος κανονισμού θα πρέπει να ευθυγραμμισθεί κατά το δυνατόν με το άρθρο 14 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 864/2007.
(16) Προκειμένου να εξυπηρετηθεί ο γενικός στόχος του παρόντος κανονισμού, που είναι η ασφάλεια δικαίου στον ευρωπαϊκό χώρο δικαιοσύνης, οι κανόνες σύγκρουσης νόμων θα πρέπει να παρουσιάζουν υψηλό βαθμό προβλεψιμότητας. Εντούτοις, τα δικαστήρια θα πρέπει να διατηρούν ένα περιθώριο διακριτικής ευχέρειας προκειμένου να καθορίζουν το δίκαιο που έχει τη στενότερη σχέση με την υπόθεση.
(17) Όσον αφορά το εφαρμοστέο δίκαιο ελλείψει επιλογής, η έννοια της "παροχής υπηρεσιών" και της "πώλησης αγαθών" θα πρέπει να ερμηνεύεται με τον ίδιο τρόπο όπως κατά την εφαρμογή του άρθρου 5 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 44/2001, στο μέτρο που η πώληση αγαθών και η παροχή υπηρεσιών καλύπτονται από τον εν λόγω κανονισμό. Μολονότι οι συμβάσεις δικαιόχρησης και διανομής είναι συμβάσεις παροχής υπηρεσιών, αποτελούν αντικείμενο ειδικών κανόνων.
(18) Όσον αφορά το εφαρμοστέο δίκαιο ελλείψει επιλογής, πολυμερή συστήματα θα πρέπει να είναι εκείνα στα οποία γίνεται διαπραγμάτευση, όπως οι ρυθμιζόμενες αγορές και οι πολυμερείς μηχανισμοί διαπραγμάτευσης σύμφωνα με το άρθρο 4 της οδηγίας 2004/39/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 21ης Απριλίου 2004, για τις αγορές χρηματοπιστωτικών μέσων [8], ανεξαρτήτως αν βασίζονται ή όχι σε κεντρικό αντισυμβαλλόμενο.
(19) Όταν δεν έχει γίνει επιλογή δικαίου, το εφαρμοστέο δίκαιο θα πρέπει να καθορίζεται σύμφωνα με τον κανόνα που διέπει τον συγκεκριμένο τύπο σύμβασης. Όταν η σύμβαση δεν μπορεί να υπαχθεί σε έναν συγκεκριμένο τύπο σύμβασης, ή όταν τα στοιχεία της εμπίπτουν σε περισσότερους από έναν τύπους, θα πρέπει να διέπεται από το δίκαιο της χώρας στην οποία έχει τη συνήθη διαμονή του το μέρος που καλείται να πραγματοποιήσει τη χαρακτηριστική παροχή (characteristic performance). Στην περίπτωση σύμβασης απαρτιζόμενης από μια δέσμη δικαιωμάτων και υποχρεώσεων που μπορεί να θεωρηθεί ότι εμπίπτουν σε περισσότερους από έναν καθορισμένους τύπους σύμβασης, η χαρακτηριστική παροχή της σύμβασης θα πρέπει να προσδιορίζεται λαμβανομένου υπόψη του κέντρου βάρους της.
(20) Όταν η σύμβαση είναι προδήλως στενότερα συνδεδεμένη με χώρα άλλη από εκείνη που αναφέρεται στο άρθρο 4 παράγραφος 1 ή 2, ρήτρα διαφυγής θα πρέπει να προβλέπει ότι θα πρέπει να εφαρμόζεται το δίκαιο της εν λόγω άλλης χώρας. Προκειμένου να καθορισθεί η εν λόγω χώρα, θα πρέπει να λαμβάνεται υπόψη, μεταξύ άλλων, κατά πόσον η σχετική σύμβαση παρουσιάζει πολύ στενή σχέση με άλλη σύμβαση ή συμβάσεις.
(21) Ελλείψει επιλογής, στην περίπτωση κατά την οποία το εφαρμοστέο δίκαιο δεν μπορεί να καθορισθεί ούτε βάσει του γεγονότος ότι η σύμβαση εμπίπτει σε έναν καθορισμένο τύπο ούτε βάσει του ότι εφαρμοστέο δίκαιο είναι το δίκαιο της χώρας στην οποία έχει τη συνήθη διαμονή του το μέρος που καλείται να πραγματοποιήσει τη χαρακτηριστική παροχή, η σύμβαση θα πρέπει να διέπεται από το δίκαιο της χώρας με την οποία είναι στενότερα συνδεδεμένη. Προκειμένου να καθορισθεί η εν λόγω χώρα, θα πρέπει να λαμβάνεται υπόψη, μεταξύ άλλων, κατά πόσον η σχετική σύμβαση παρουσιάζει πολύ στενή σχέση με άλλη σύμβαση ή συμβάσεις.
(22) Όσον αφορά την ερμηνεία των συμβάσεων μεταφοράς εμπορευμάτων, δεν προβλέπεται καμία ουσιαστική αλλαγή σε σχέση με το άρθρο 4 παράγραφος 4 τρίτη πρόταση της σύμβασης της Ρώμης. Κατά συνέπεια, οι ναυλώσεις για ένα μόνο ταξίδι και άλλες συμβάσεις με κύριο αντικείμενο τη μεταφορά εμπορευμάτων θα πρέπει να αντιμετωπίζονται ως συμβάσεις μεταφοράς εμπορευμάτων. Για τους σκοπούς του παρόντος κανονισμού, ο όρος "αποστολέας" θα πρέπει να αναφέρεται σε κάθε πρόσωπο που συνάπτει σύμβαση μεταφοράς με τον μεταφορέα και ο όρος "μεταφορέας" θα πρέπει να αναφέρεται στο συμβαλλόμενο μέρος που αναλαμβάνει να μεταφέρει τα εμπορεύματα, ανεξαρτήτως αν η μεταφορά εκτελείται από τον ίδιο ή όχι.
(23) Όσον αφορά τις συμβάσεις που συνάπτονται με συμβαλλόμενα μέρη που θεωρούνται ασθενέστερα, φαίνεται ενδεδειγμένη η προστασία τους μέσω κανόνων σύγκρουσης νόμων, οι οποίοι, σε σύγκριση με τους γενικούς κανόνες, είναι ευνοϊκότεροι για τα συμφέροντά τους.
(24) Όσον αφορά ειδικότερα τις συμβάσεις καταναλωτών, ο κανόνας σύγκρουσης νόμων θα πρέπει να επιτρέπει τη μείωση των δαπανών για την επίλυση διαφορών οι οποίες αφορούν συχνά αξιώσεις μικρής αξίας, και να λαμβάνει υπόψη την εξέλιξη των τεχνικών εξ αποστάσεως εμπορίας. Η συνέπεια με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 44/2001 επιβάλλει, αφενός, την αναφορά στην έννοια της "κατευθυνόμενης δραστηριότητας" ως προϋπόθεση εφαρμογής του κανόνα προστασίας του καταναλωτή και, αφετέρου, την εναρμονισμένη ερμηνεία της συγκεκριμένης έννοιας στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 44/2001 και στον παρόντα κανονισμό, εξειδικεύοντας ότι μια κοινή δήλωση του Συμβουλίου και της Επιτροπής σχετικά με άρθρο 15 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 44/2001 προσδιορίζει ότι "για να μπορέσει να εφαρμοσθεί το άρθρο 15 παράγραφος 1 στοιχείο γ) δεν αρκεί να κατευθύνει μια επιχείρηση τις δραστηριότητές της στο κράτος μέλος κατοικίας του καταναλωτή ή σε διάφορα κράτη μέλη, συμπεριλαμβανομένου του εν λόγω κράτους μέλους αλλά πρέπει επίσης να έχει συναφθεί σύμβαση στα πλαίσια αυτών των δραστηριοτήτων". Αυτή η δήλωση υπενθυμίζει εξάλλου ότι "μόνο το γεγονός ότι είναι προσιτή μια σελίδα του Διαδικτύου δεν αρκεί για να καταστήσει εφαρμοστέο το άρθρο 15, χρειάζεται επιπλέον η εν λόγω ιστοσελίδα να καλεί για τη σύναψη συμβάσεων εξ αποστάσεως και να έχει όντως συναφθεί η σύμβαση εξ αποστάσεως με οιοδήποτε μέσο. Στην περίπτωση αυτή η γλώσσα ή το νόμισμα που χρησιμοποιούνται από την ιστοσελίδα του Διαδικτύου δεν συνιστούν στοιχείο που λαμβάνεται υπόψη".
(25) Οι καταναλωτές θα πρέπει να προστατεύονται με κανόνες της χώρας της συνήθους διαμονής τους, από τους οποίους δεν μπορεί να υπάρξει παρέκκλιση με συμφωνία, υπό την προϋπόθεση ότι η σύμβαση καταναλωτή έχει συναφθεί ως αποτέλεσμα των εμπορικών ή επαγγελματικών δραστηριοτήτων του επαγγελματία στη συγκεκριμένη αυτή χώρα. Η ίδια προστασία θα πρέπει να παρέχεται όταν ο επαγγελματίας, μολονότι δεν ασκεί τις εμπορικές ή επαγγελματικές του δραστηριότητες στη χώρα της συνήθους διαμονής του καταναλωτή, κατευθύνει με οιοδήποτε μέσο τις δραστηριότητές του στη χώρα αυτή ή σε διάφορες χώρες στις οποίες συμπεριλαμβάνεται η χώρα αυτή, και η σύμβαση συνάπτεται ως αποτέλεσμα των εν λόγω δραστηριοτήτων.
(26) Για τους σκοπούς του παρόντος κανονισμού, οι χρηματοπιστωτικές υπηρεσίες όπως οι επενδυτικές υπηρεσίες και δραστηριότητες και οι παρεπόμενες υπηρεσίες που παρέχονται από επαγγελματία σε καταναλωτή, όπως αναφέρονται στα τμήματα Α και Β του παραρτήματος Ι της οδηγίας 2004/39/ΕΚ, και οι συμβάσεις για την πώληση μεριδίων των οργανισμών συλλογικών επενδύσεων σε κινητές αξίες, ανεξαρτήτως αν καλύπτονται από την οδηγία 85/611/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 20ής Δεκεμβρίου 1985, για το συντονισμό των νομοθετικών, κανονιστικών και διοικητικών διατάξεων σχετικά με ορισμένους οργανισμούς συλλογικών επενδύσεων σε κινητές αξίες (ΟΣΕΚΑ) [9], θα πρέπει να υπόκεινται στο άρθρο 6 του παρόντος κανονισμού. Κατά συνέπεια, όταν γίνεται αναφορά στους όρους και προϋποθέσεις που διέπουν την έκδοση κινητών αξιών ή την προσφορά τους σε δημόσια εγγραφή, ή στην απόκτηση και εξόφληση μεριδίων των οργανισμών συλλογικών επενδύσεων σε κινητές αξίες, η αναφορά αυτή θα πρέπει να περιλαμβάνει όλες τις πτυχές που συνδέουν τον εκδότη ή προσφέροντα με τον καταναλωτή αλλά δεν θα πρέπει να περιλαμβάνει τις πτυχές που προϋποθέτουν την παροχή χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών.
(27) Θα πρέπει να υπάρξουν διάφορες εξαιρέσεις από τον γενικό κανόνα σύγκρουσης νόμων για τις συμβάσεις καταναλωτών. Σύμφωνα με μια τέτοια εξαίρεση, ο γενικός κανόνας δεν θα πρέπει να εφαρμόζεται σε συμβάσεις που έχουν ως αντικείμενο εμπράγματο δικαίωμα επί ακινήτου ή μίσθωση ακινήτου, εκτός αν η σύμβαση έχει ως αντικείμενο δικαίωμα χρήσης ακινήτου υπό καθεστώς χρονομεριστικής μίσθωσης κατά την έννοια της οδηγίας 94/47/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 26ης Οκτωβρίου 1994, περί της προστασίας των αγοραστών ως προς ορισμένες πλευρές των συμβάσεων που αφορούν την απόκτηση δικαιώματος χρήσης ακινήτων υπό καθεστώς χρονομεριστικής μίσθωσης [10].
(28) Τα δικαιώματα και οι υποχρεώσεις που απαρτίζουν ένα χρηματοπιστωτικό μέσο δεν πρέπει να καλύπτονται από τον γενικό κανόνα που εφαρμόζεται στις συμβάσεις καταναλωτών, καθώς αυτό θα ήταν δυνατόν να καταστήσει εφαρμοστέα διαφορετικά δίκαια για καθένα από τα εκδιδόμενα μέσα, αλλάζοντας έτσι τη φύση τους και εμποδίζοντας την ανταλλαξιμότητα της διαπραγμάτευσης και της προσφοράς τους. Ομοίως, οποτεδήποτε εκδίδονται ή προσφέρονται τέτοια μέσα, οι συμβατικές σχέσεις που δημιουργούνται ανάμεσα στον εκδότη ή προσφέροντα και τον καταναλωτή δεν θα πρέπει να υπόκεινται κατ’ ανάγκη στην υποχρεωτική εφαρμογή του δικαίου της χώρας συνήθους κατοικίας του καταναλωτή, δεδομένου ότι χρειάζεται να εξασφαλισθεί ομοιομορφία στους όρους και τις προϋποθέσεις της έκδοσης ή προσφοράς. Η ίδια λογική θα πρέπει να ισχύει όσον αφορά τα πολυμερή συστήματα που καλύπτονται από το άρθρο 4 παράγραφος 1 στοιχείο η), ως προς τα οποία θα πρέπει να εξασφαλίζεται ότι το δίκαιο της χώρας συνήθους κατοικίας του καταναλωτή δεν θα παρεμβαίνει στους εφαρμοστέους κανόνες για τις συμβάσεις που συνάπτονται στο πλαίσιο των συστημάτων αυτών ή με παράγοντες τέτοιων συστημάτων.
(29) Για τους σκοπούς του παρόντος κανονισμού, οι αναφορές σε δικαιώματα και υποχρεώσεις που αποτελούν τους όρους και προϋποθέσεις που διέπουν την έκδοση, προσφορές σε δημόσια εγγραφή ή προσφορά εξαγοράς κινητών αξιών, και οι αναφορές στην απόκτηση και εξόφληση μεριδίων των οργανισμών συλλογικών επενδύσεων σε κινητές αξίες, θα πρέπει να περιλαμβάνουν τους όρους που διέπουν, μεταξύ άλλων, την κατανομή των κινητών αξιών ή μεριδίων, τα δικαιώματα σε περίπτωση υπερκάλυψης της έκδοσης, τα δικαιώματα αποχώρησης και παρεμφερή θέματα στο πλαίσιο της προσφοράς, καθώς και τα θέματα στα οποία αναφέρονται τα άρθρα 10, 11, 12 και 13, προκειμένου να εξασφαλίζεται ότι όλες οι συναφείς συμβατικές πτυχές μιας προσφοράς που συνδέει τον εκδότη ή προσφέροντα με τον καταναλωτή θα διέπονται από ένα μόνο δίκαιο.
(30) Για τους σκοπούς του παρόντος κανονισμού, χρηματοπιστωτικά μέσα και κινητές αξίες είναι εκείνα στα οποία αναφέρεται το άρθρο 4 της οδηγίας 2004/39/ΕΚ.
(31) Καμία διάταξη του παρόντος κανονισμού δεν θα πρέπει να θίγει τη λειτουργία μιας επίσημης διευθέτησης που ορίζεται ως σύστημα κατά την έννοια του άρθρου 2 στοιχείο α), της οδηγίας 98/26/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 19ης Μαΐου 1998, σχετικά με το αμετάκλητο του διακανονισμού στα συστήματα πληρωμών και στα συστήματα διακανονισμού αξιογράφων [11].
(32) Λόγω της ιδιομορφίας των συμβάσεων μεταφοράς και των συμβάσεων ασφάλισης, ειδικές διατάξεις θα πρέπει να εξασφαλίζουν επαρκές επίπεδο προστασίας των επιβατών και των ασφαλισμένων. Κατά συνέπεια, το άρθρο 6 θα πρέπει να εφαρμόζεται στο πλαίσιο των συγκεκριμένων αυτών συμβάσεων.
(33) Όταν μια σύμβαση ασφάλισης που δεν καλύπτει ένα μεγάλο κίνδυνο καλύπτει περισσότερους από έναν κινδύνους, εκ των οποίων τουλάχιστον ένας ευρίσκεται σε ένα κράτος μέλος και τουλάχιστον ένας σε τρίτη χώρα, οι ειδικοί κανόνες του παρόντος κανονισμού σχετικά με τις συμβάσεις ασφάλισης θα πρέπει να εφαρμόζονται μόνο στον κίνδυνο ή στους κινδύνους που ευρίσκονται στο σχετικό κράτος μέλος ή κράτη μέλη.
(34) Ο κανόνας για την ατομική σύμβαση εργασίας δεν θα πρέπει να θίγει την εφαρμογή των υπερισχυουσών διατάξεων αναγκαστικού δικαίου της χώρας απόσπασης του εργαζομένου, σύμφωνα με την οδηγία 96/71/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 16ης Δεκεμβρίου 1996, σχετικά με την απόσπαση εργαζομένων στο πλαίσιο παροχής υπηρεσιών [12].
(35) Οι εργαζόμενοι δεν θα πρέπει να στερούνται της προστασίας που τους εξασφαλίζουν οι διατάξεις από τις οποίες δεν επιτρέπεται παρέκκλιση με συμφωνία ή η παρέκκλιση επιτρέπεται μόνον όταν είναι προς όφελός τους.
(36) Όσον αφορά τις ατομικές συμβάσεις, η εργασία που παρέχεται σε μια άλλη χώρα θα πρέπει να θεωρείται ως προσωρινή εάν ο εργαζόμενος αναμένεται να εργασθεί εκ νέου στη χώρα καταγωγής του μετά την ολοκλήρωση των καθηκόντων του στην αλλοδαπή. Η σύναψη μιας νέας σύμβασης εργασίας με τον αρχικό εργοδότη ή με έναν εργοδότη που ανήκει στον ίδιο όμιλο εταιρειών με τον αρχικό εργοδότη δεν θα πρέπει να παρεμποδίζει τον εργαζόμενο από το να θεωρείται ότι εργάζεται προσωρινά σε μια άλλη χώρα.
(37) Για λόγους δημοσίου συμφέροντος δικαιολογείται να δίνεται στα δικαστήρια των κρατών μελών, σε εξαιρετικές περιπτώσεις, η δυνατότητα να εφαρμόζουν εξαιρέσεις για λόγους δημοσίας τάξης και λόγω υπερισχυουσών διατάξεων αναγκαστικού δικαίου. Η έννοια των "υπερισχυουσών διατάξεων αναγκαστικού δικαίου" θα πρέπει να διακρίνεται από την έκφραση "διατάξεις από τις οποίες δεν μπορεί να υπάρξει παρέκκλιση με συμφωνία", και θα πρέπει να ερμηνεύεται πιο συσταλτικά.
(38) Στο πλαίσιο της εκχώρησης απαιτήσεων, ο όρος "σχέσεις" θα πρέπει να καθιστά σαφές ότι το άρθρο 14 παράγραφος 1 εφαρμόζεται και στις περιουσιακές πτυχές μιας εκχώρησης μεταξύ εκχωρητή και εκδοχέα στις έννομες τάξεις, στις οποίες οι πτυχές αυτές αντιμετωπίζονται αυτοτελώς σε σχέση με τις πτυχές που εμπίπτουν στο ενοχικό δίκαιο. Εντούτοις, ο όρος "σχέσεις" δεν θα πρέπει να θεωρηθεί ότι αναφέρεται σε οποιαδήποτε ενδεχόμενη σχέση μεταξύ εκχωρητή και εκδοχέα. Ειδικότερα, δεν θα πρέπει να περιλαμβάνει τα προκαταρκτικά ζητήματα μιας εκχώρησης απαιτήσεων ή συμβατικής υποκατάστασης. Ο όρος θα πρέπει να περιορίζεται αποκλειστικά και μόνο στις πτυχές που αφορούν άμεσα τη συγκεκριμένη εκχώρηση απαιτήσεων ή συμβατική υποκατάσταση.
(39) Για λόγους ασφάλειας δικαίου, επιβάλλεται ο σαφής προσδιορισμός της συνήθους διαμονής, ιδίως όσον αφορά τις εταιρείες και άλλες ενώσεις, με ή χωρίς νομική προσωπικότητα. Αντίθετα από το άρθρο 60 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 44/2001, το οποίο προτείνει τρία κριτήρια, ο κανόνας σύγκρουσης νόμων θα πρέπει να περιορίζεται σε ένα μόνο κριτήριο· σε αντίθετη περίπτωση, θα ήταν αδύνατο για τα μέρη να προβλέψουν το εφαρμοστέο για την περίπτωσή τους δίκαιο.
(40) Θα πρέπει να αποφεύγεται μια κατάσταση όπου οι κανόνες σύγκρουσης νόμων είναι διάσπαρτοι σε διάφορες πράξεις και υπάρχουν διαφορές μεταξύ των κανόνων αυτών. Ο παρών κανονισμός, ωστόσο, δεν θα πρέπει να αποκλείει τη δυνατότητα ενσωμάτωσης κανόνων σύγκρουσης νόμων σχετικά με τις συμβατικές ενοχές σε διατάξεις του κοινοτικού δικαίου που αφορούν ειδικώς προσδιοριζόμενα ζητήματα.
Ο παρών κανονισμός δεν θα πρέπει να θίγει την εφαρμογή άλλων πράξεων οι οποίες περιέχουν διατάξεις που προορίζονται να συμβάλλουν στην εύρυθμη λειτουργία της εσωτερικής αγοράς, στο μέτρο που οι διατάξεις αυτές δεν μπορούν να εφαρμοσθούν σε συνδυασμό με το δίκαιο που ορίζεται από τους κανόνες του παρόντος κανονισμού. Η εφαρμογή των διατάξεων του εφαρμοστέου δικαίου που ορίζουν οι κανόνες του παρόντος κανονισμού δεν θα πρέπει να περιορίζει την ελεύθερη κυκλοφορία εμπορευμάτων και υπηρεσιών, όπως αυτή ρυθμίζεται από κοινοτικές πράξεις, όπως η οδηγία 2000/31/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 8ης Ιουνίου 2000, σχετικά με ορισμένες νομικές πτυχές των υπηρεσιών της κοινωνίας των πληροφοριών, ιδίως του ηλεκτρονικού εμπορίου, στην εσωτερική αγορά (οδηγία για το ηλεκτρονικό εμπόριο) [13].
(41) Η τήρηση των διεθνών δεσμεύσεων που αναλαμβάνονται από τα κράτη μέλη συνεπάγεται ότι ο παρών κανονισμός δεν θα πρέπει να επηρεάζει τις διεθνείς συμβάσεις στις οποίες έχουν προσχωρήσει ένα ή περισσότερα κράτη μέλη κατά τη χρονική στιγμή της θέσπισης του παρόντος κανονισμού. Προκειμένου να γίνουν περισσότερο προσιτοί οι κανόνες, η Επιτροπή θα πρέπει να δημοσιεύσει, βάσει των πληροφοριών που διαβιβάζονται από τα κράτη μέλη, τον κατάλογο των σχετικών συμβάσεων στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
(42) Η Επιτροπή θα υποβάλει πρόταση στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στο Συμβούλιο σχετικά με τις διαδικασίες και προϋποθέσεις σύμφωνα με τις οποίες τα κράτη μέλη θα μπορούν να διαπραγματεύονται και να συνάπτουν, επ’ ονόματί τους, συμφωνίες με τρίτες χώρες σε επιμέρους και εξαιρετικές περιπτώσεις, όσον αφορά τομεακά θέματα, όπου θα περιέχονται διατάξεις για το εφαρμοστέο στις συμβατικές ενοχές δίκαιο.
(43) Δεδομένου ότι ο στόχος του παρόντος κανονισμού δεν μπορεί να επιτευχθεί επαρκώς από τα κράτη μέλη και μπορεί, κατά συνέπεια, λόγω της κλίμακας και των αποτελεσμάτων του παρόντος κανονισμού, να επιτευχθεί καλύτερα σε κοινοτικό επίπεδο, η Κοινότητα μπορεί να λάβει μέτρα, σύμφωνα με την αρχή της επικουρικότητας του άρθρου 5 της συνθήκης. Σύμφωνα με την αρχή της αναλογικότητας του ιδίου άρθρου, ο παρών κανονισμός δεν υπερβαίνει τα αναγκαία όρια για την επίτευξη του εν λόγω στόχου.
(44) Σύμφωνα με το άρθρο 3 του πρωτοκόλλου για τη θέση του Ηνωμένου Βασιλείου και της Ιρλανδίας, το οποίο προσαρτάται στη συνθήκη για την Ευρωπαϊκή Ένωση και στη συνθήκη για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, η Ιρλανδία γνωστοποίησε ότι επιθυμεί να συμμετάσχει στη θέσπιση και την εφαρμογή του παρόντος κανονισμού.
(45) Σύμφωνα με τα άρθρα 1 και 2 του πρωτοκόλλου για τη θέση του Ηνωμένου Βασιλείου και της Ιρλανδίας, το οποίο προσαρτάται στη συνθήκη για την Ευρωπαϊκή Ένωση και στη συνθήκη για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, και υπό την επιφύλαξη του άρθρου 4 του εν λόγω πρωτοκόλλου, το Ηνωμένο Βασίλειο δεν συμμετέχει στη θέσπιση του παρόντος κανονισμού και δεν δεσμεύεται από αυτόν ούτε υπόκειται στην εφαρμογή του.
(46) Σύμφωνα με τα άρθρα 1 και 2 του πρωτοκόλλου για τη θέση της Δανίας, το οποίο προσαρτάται στη συνθήκη για την Ευρωπαϊκή Ένωση και στη συνθήκη για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, η Δανία δεν συμμετέχει στη θέσπιση του παρόντος κανονισμού και δεν δεσμεύεται από αυτόν ούτε υπόκειται στην εφαρμογή του,

ΕΞΕΔΩΣΑΝ ΤΟΝ ΠΑΡΟΝΤΑ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟ:

ΚΕΦΑΛΑΙΟ I

ΠΕΔΙΟ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ

Άρθρο 1
Καθ’ ύλην πεδίο εφαρμογής

1. Ο παρών κανονισμός εφαρμόζεται στις συμβατικές ενοχές αστικού και εμπορικού δικαίου στις περιπτώσεις που εμπεριέχουν σύγκρουση νόμων.

Δεν εφαρμόζεται ιδίως σε φορολογικά, τελωνειακά και διοικητικά ζητήματα.

2. Αποκλείονται από το πεδίο εφαρμογής του παρόντος κανονισμού τα ακόλουθα:

α) τα ζητήματα που αφορούν στην προσωπική κατάσταση ή τη νομική ικανότητα των φυσικών προσώπων, υπό την επιφύλαξη του άρθρου 13·

β) οι ενοχές που απορρέουν από οικογενειακές σχέσεις και από σχέσεις οι οποίες, σύμφωνα με το εφαρμοστέο σε αυτές δίκαιο, παράγουν ανάλογα αποτελέσματα, συμπεριλαμβανομένων των υποχρεώσεων διατροφής·

γ) οι ενοχές που απορρέουν από περιουσιακές σχέσεις των συζύγων, από το περιουσιακό καθεστώς σχέσεων, οι οποίες, σύμφωνα με το εφαρμοστέο σε αυτές δίκαιο, θεωρούνται ότι παράγουν αποτελέσματα ανάλογα με εκείνα του γάμου, καθώς και από διαθήκες και κληρονομική διαδοχή·

δ) οι ενοχές που προκύπτουν από συναλλαγματικές, επιταγές, γραμμάτια σε διαταγή και άλλα αξιόγραφα, στο μέτρο που οι ενοχές απορρέουν από το χαρακτήρα τους ως αξιογράφων·

ε) οι συμφωνίες διαιτησίας και επιλογής δικαστηρίου·

στ) τα ζητήματα που ανάγονται στο δίκαιο των εταιρειών και άλλων ενώσεων, με ή χωρίς νομική προσωπικότητα, όπως η ίδρυση, με εγγραφή ή άλλως πως, η νομική ικανότητα, η εσωτερική λειτουργία ή η λύση, καθώς και η προσωπική ευθύνη των εταίρων και των οργάνων για τις υποχρεώσεις της εταιρείας ή της άλλης ένωσης·

ζ) το ζήτημα αν ο αντιπρόσωπος δεσμεύει έναντι των τρίτων τον αντιπροσωπευόμενο, ή αν ένα όργανο εταιρείας, ή ένωσης, με ή χωρίς νομική προσωπικότητα, δεσμεύει έναντι των τρίτων αυτή την εταιρεία, ή ένωση, με ή χωρίς νομική προσωπικότητα·

η) η ίδρυση εμπιστευμάτων (trusts) και οι σχέσεις μεταξύ ιδρυτών, εμπιστευματοδόχων (trustees) και δικαιούχων·

θ) οι υποχρεώσεις που απορρέουν από συναλλαγές πριν από τη σύναψη της σύμβασης·

ι) οι συμβάσεις ασφάλισης που απορρέουν από εργασίες οι οποίες διενεργούνται από άλλους οργανισμούς εκτός των επιχειρήσεων που προβλέπονται στο άρθρο 2 της οδηγίας 2002/83/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 5ης Νοεμβρίου 2002, σχετικά με την ασφάλιση ζωής [14], που αποβλέπει στην καταβολή παροχών σε μισθωτούς ή αυτοαπασχολούμενους οι οποίοι ανήκουν σε μια επιχείρηση ή όμιλο επιχειρήσεων ή σε έναν επαγγελματικό ή διεπαγγελματικό κλάδο, σε περίπτωση θανάτου ή επιβίωσης, ή σε περίπτωση διακοπής ή μείωσης της απασχόλησης, ή σε περίπτωση ασθένειας που σχετίζεται με την εργασία ή με εργατικό ατύχημα.

3. Ο παρών κανονισμός δεν ισχύει για την απόδειξη και τα δικονομικά ζητήματα, υπό την επιφύλαξη του άρθρου 18.

4. Στον παρόντα κανονισμό, με τον όρο "κράτος μέλος" νοούνται τα κράτη μέλη στα οποία εφαρμόζεται ο παρών κανονισμός. Ωστόσο, στο άρθρο 3 παράγραφος 4, καθώς και στο άρθρο 7, με τον όρο αυτό νοούνται όλα τα κράτη μέλη.

Άρθρο 2
Οικουμενική εφαρμογή

Το καθοριζόμενο από τον παρόντα κανονισμό δίκαιο εφαρμόζεται ακόμη και αν δεν πρόκειται για δίκαιο κράτους μέλους.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ II

ΟΜΟΙΟΜΟΡΦΟΙ ΚΑΝΟΝΕΣ

Άρθρο 3
Ελευθερία επιλογής

1. Η σύμβαση διέπεται από το δίκαιο που επέλεξαν τα μέρη. Η επιλογή πρέπει να γίνεται ρητώς ή να συνάγεται σαφώς από τις διατάξεις της σύμβασης ή τα δεδομένα της υπόθεσης. Με την επιλογή τους τα συμβαλλόμενα μέρη μπορούν να επιλέγουν το εφαρμοστέο δίκαιο στο σύνολο ή σε μέρος μόνο της σύμβαση.

2. Τα μέρη μπορούν να συμφωνήσουν οποτεδήποτε την υπαγωγή της σύμβασης σε δίκαιο άλλο από εκείνο που τη διείπε προηγουμένως, είτε δυνάμει προηγούμενης επιλογής κατά το παρόν άρθρο είτε δυνάμει άλλων διατάξεων του παρόντος κανονισμού. Κάθε μεταβολή του εφαρμοστέου δικαίου που γίνεται μετά τη σύναψη της σύμβασης δεν θίγει, κατά το άρθρο 11, το τυπικό κύρος της σύμβασης ούτε επηρεάζει αρνητικά τα δικαιώματα τρίτων.

3. Όταν, κατά το χρόνο της επιλογής, όλα τα άλλα σχετικά με την περίπτωση δεδομένα εντοπίζονται σε χώρα διαφορετική από εκείνη της οποίας το δίκαιο επελέγη, η επιλογή των μερών δεν θίγει την εφαρμογή των διατάξεων του δικαίου αυτής της άλλης χώρας από τις οποίες δεν επιτρέπεται παρέκκλιση με συμφωνία.

4. Όταν, κατά τον χρόνο της επιλογής, όλα τα άλλα σχετικά με την περίπτωση δεδομένα εντοπίζονται σε ένα ή σε περισσότερα κράτη μέλη, η επιλογή από τα μέρη εφαρμοστέου δικαίου άλλου από εκείνο κράτους μέλους δεν θίγει, όταν συντρέχει περίπτωση, την εφαρμογή διατάξεων του κοινοτικού δικαίου, όπως αυτές εφαρμόζονται στο κράτος μέλος του δικάζοντος δικαστή, από τις οποίες δεν μπορεί να γίνει παρέκκλιση με συμφωνία.

5. Η ύπαρξη και το κύρος της συμφωνίας των μερών ως προς την επιλογή του εφαρμοστέου δικαίου καθορίζονται σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 10, 11 και 13.

Άρθρο 4
Εφαρμοστέο δίκαιο ελλείψει επιλογής

1. Ελλείψει επιλογής του εφαρμοστέου στη σύμβαση δικαίου σύμφωνα με το άρθρο 3 και με την επιφύλαξη των άρθρων 5 έως 8, το εφαρμοστέο δίκαιο στη σύμβαση καθορίζεται ως εξής:

α) η σύμβαση πώλησης αγαθών διέπεται από το δίκαιο της χώρας στην οποία ο πωλητής έχει τη συνήθη διαμονή του·

β) η σύμβαση παροχής υπηρεσιών διέπεται από το δίκαιο της χώρας στην οποία ο πάροχος υπηρεσίας έχει τη συνήθη διαμονή του·

γ) η σύμβαση που έχει ως αντικείμενο εμπράγματο δικαίωμα επί ακινήτου ή μίσθωση ακινήτου διέπεται από το δίκαιο της χώρας στην οποία ευρίσκεται το ακίνητο·

δ) παρά το στοιχείο γ), η μίσθωση ακινήτου που συνάπτεται για προσωρινή ιδιωτική χρήση μέγιστης διάρκειας έξι συνεχών μηνών διέπεται από το δίκαιο της χώρας στην οποία ο ιδιοκτήτης έχει τη συνήθη διαμονή του, εφόσον ο μισθωτής είναι φυσικό πρόσωπο και έχει τη συνήθη διαμονή του στην ίδια χώρα·

ε) η σύμβαση δικαιόχρησης διέπεται από το δίκαιο της χώρας στην οποία ο δικαιοδόχος έχει τη συνήθη διαμονή του·

στ) η σύμβαση διανομής διέπεται από το δίκαιο της χώρας στην οποία ο διανομέας έχει τη συνήθη διαμονή του·

ζ) η σύμβαση πώλησης αγαθών διά πλειστηριασμού διέπεται από το δίκαιο της χώρας στην οποία λαμβάνει χώρα ο πλειστηριασμός, εφόσον ο τόπος αυτός μπορεί να προσδιορισθεί·

η) η σύμβαση που συνάπτεται στο πλαίσιο πολυμερούς συστήματος, το οποίο εξασφαλίζει ή διευκολύνει τη σύμπτωση πολλαπλών συμφερόντων τρίτων για πώληση και αγορά χρηματοπιστωτικών μέσων, όπως αυτά ορίζονται στο άρθρο 4 παράγραφος 1 εδάφιο 17 της οδηγίας 2004/39/ΕΚ σύμφωνα με κανόνες που δεν κάνουν διακρίσεις, και διεπόμενη από ένα μόνο δίκαιο, διέπεται από το εν λόγω δίκαιο.

2. Όταν η σύμβαση δεν καλύπτεται από την παράγραφο 1 ή όταν τα στοιχεία της σύμβασης καλύπτονται από περισσότερα του ενός από τα στοιχεία α) έως η) της παραγράφου 1, η σύμβαση διέπεται από το δίκαιο της χώρας στην οποία το μέρος το οποίο οφείλει να εκπληρώσει τη χαρακτηριστική παροχή (characteristic performance) της σύμβασης, έχει τη συνήθη διαμονή του.

3. Όταν από το σύνολο των περιστάσεων της υπόθεσης προκύπτει ότι η σύμβαση συνδέεται προδήλως στενότερα με χώρα άλλη από εκείνη στην οποία αναφέρονται οι παράγραφοι 1 ή 2, εφαρμόζεται το δίκαιο αυτής της άλλης χώρας.

4. Εφόσον το εφαρμοστέο δίκαιο δεν μπορεί να καθορισθεί σύμφωνα με τις παραγράφους 1 ή 2, η σύμβαση διέπεται από το δίκαιο της χώρας με την οποία συνδέεται στενότερα.

Άρθρο 5
Συμβάσεις μεταφοράς

1. Στο μέτρο που το εφαρμοστέο δίκαιο σε σύμβαση μεταφοράς εμπορευμάτων δεν έχει επιλεγεί σύμφωνα με το άρθρο 3, το εφαρμοστέο δίκαιο είναι το δίκαιο της χώρας της συνήθους διαμονής του μεταφορές, εφόσον ο τόπος παραλαβής ή ο τόπος παράδοσης ή η συνήθης διαμονή του αποστολέα ευρίσκεται επίσης σε αυτή τη χώρα. Εάν δεν συντρέχουν αυτές οι προϋποθέσεις, εφαρμόζεται το δίκαιο της χώρας στην οποία ευρίσκεται ο τόπος παράδοσης που έχει συμφωνηθεί από τα συμβαλλόμενα μέρη.

2. Στο μέτρο που δεν έχει επιλεγεί από τα μέρη σύμφωνα με τη δεύτερη υποπαράγραφο, εφαρμοστέο δίκαιο σε σύμβαση μεταφοράς επιβατών, εφαρμοστέο δίκαιο είναι το δίκαιο της χώρας όπου ο επιβάτης έχει τη συνήθη διαμονή του, εφόσον είτε ο τόπος αναχώρησης είτε ο τόπος προορισμού ευρίσκεται επίσης σε αυτή τη χώρα. Εάν δεν συντρέχουν αυτές οι προϋποθέσεις, εφαρμόζεται το δίκαιο της χώρας της συνήθους διαμονής του μεταφορέα.

Τα συμβαλλόμενα μέρη μπορούν να επιλέξουν ως εφαρμοστέο δίκαιο στη σύμβαση μεταφοράς επιβατών, σύμφωνα με το άρθρο 3, μόνο το δίκαιο της χώρας όπου:
α) ο επιβάτης έχει τη συνήθη διαμονή του· ή
β) ο μεταφορέας έχει τη συνήθη διαμονή του· ή
γ) ο μεταφορέας έχει τον τόπο της κεντρικής του διοίκησής· ή
δ) ευρίσκεται ο τόπος αναχώρησης· ή
ε) ευρίσκεται ο τόπος προορισμού.

3. Αν από το σύνολο των περιστάσεων της υπόθεσης προκύπτει ότι η σύμβαση, ελλείψει επιλογής δικαίου, έχει εμφανώς στενότερους δεσμούς με χώρα άλλη από εκείνη που ορίζεται στις παραγράφους 1 ή 2, εφαρμόζεται το δίκαιο αυτής της άλλης χώρας.

Άρθρο 6
Συμβάσεις καταναλωτών

1. Με την επιφύλαξη των άρθρων 5 και 7, η σύμβαση που συνάπτει φυσικό πρόσωπο για σκοπό που μπορεί να θεωρηθεί ξένος προς την επαγγελματική του δραστηριότητα ("ο καταναλωτής") με άλλο πρόσωπο που ενεργεί στο πλαίσιο της άσκησης της επαγγελματικής του δραστηριότητας ("ο επαγγελματίας"), διέπεται από το δίκαιο της χώρας όπου ο καταναλωτής έχει τη συνήθη διαμονή του, εφόσον ο επαγγελματίας:

α) ασκεί τις εμπορικές ή επαγγελματικές του δραστηριότητες στη χώρα όπου ο καταναλωτής έχει τη συνήθη διαμονή του· ή
β) με οιοδήποτε μέσο κατευθύνει αυτές τις δραστηριότητές του σε αυτή τη χώρα ή σε διάφορες χώρες μεταξύ των οποίων και η συγκεκριμένη χώρα, και η σύμβαση εμπίπτει στο πεδίο των εν λόγω δραστηριοτήτων.
2. Παρά την παράγραφο 1, τα συμβαλλόμενα μέρη μπορούν να επιλέξουν το εφαρμοστέο δίκαιο σε μια σύμβαση, που πληροί τις απαιτήσεις της παραγράφου 1, σύμφωνα με το άρθρο 3. Η επιλογή αυτή δεν μπορεί, ωστόσο, να έχει ως αποτέλεσμα να στερήσει τον καταναλωτή από την προστασία που του εξασφαλίζουν οι διατάξεις από τις οποίες δεν μπορεί να γίνει παρέκκλιση με συμφωνία, σύμφωνα με το δίκαιο που θα ήταν εφαρμοστέο βάσει της παραγράφου 1 ελλείψει επιλογής.

3. Αν δεν πληρούνται οι απαιτήσεις της παραγράφου 1 στοιχεία α) ή β), το εφαρμοστέο δίκαιο στη σύμβαση μεταξύ καταναλωτή και επαγγελματία καθορίζεται σύμφωνα με τα άρθρα 3 και 4.

4. Οι παράγραφοι 1 και 2 δεν εφαρμόζονται:

α) στη σύμβαση παροχής υπηρεσιών, όταν οι οφειλόμενες στον καταναλωτή υπηρεσίες πρέπει να παρασχεθούν αποκλειστικά σε χώρα άλλη από εκείνη της συνήθους διαμονής του
β) στη σύμβαση μεταφοράς πλην των συμβάσεων που αφορούν οργανωμένο ταξίδι κατά την έννοια της οδηγίας 90/314/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 13ης Ιουνίου 1990, για τα οργανωμένα ταξίδια και τις οργανωμένες διακοπές και περιηγήσεις [15]·
γ) τη σύμβαση που αφορά εμπράγματο δικαίωμα επί ακινήτου ή μίσθωση ακινήτου πλην των συμβάσεων που αφορούν δικαίωμα χρήσης ακινήτου υπό καθεστώς χρονομεριστικής μίσθωσης κατά την έννοια της οδηγίας 94/47/ΕΚ·
δ) στα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις που συνιστούν χρηματοπιστωτικά μέσα και στα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις που απαρτίζουν τους όρους και προϋποθέσεις που διέπουν την έκδοση ή προσφορά στο κοινό και τις δημόσιες προσφορές εξαγοράς κινητών αξιών καθώς και την κτήση και εξόφληση μεριδίων των οργανισμών συλλογικών επενδύσεων σε κινητές αξίες, στον βαθμό που οι δραστηριότητες αυτές δεν αποτελούν παροχή χρηματοπιστωτικής υπηρεσίας·
ε) στη σύμβαση που έχει συναφθεί στο πλαίσιο συστήματος το οποίο εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής του άρθρου 4 παράγραφος 1 στοιχείο η).

Άρθρο 7
Συμβάσεις ασφάλισης

1. Το παρόν άρθρο εφαρμόζεται σε συμβάσεις προβλεπόμενες στην παράγραφο 2, ανεξαρτήτως του εάν ο καλυπτόμενος κίνδυνος ευρίσκεται σε κράτος μέλος, και σε όλες τις άλλες συμβάσεις ασφάλισης οι οποίες καλύπτουν κινδύνους που ευρίσκονται εκτός της επικράτειας των κρατών μελών. Δεν εφαρμόζεται σε συμβάσεις αντασφάλισης.

2. Οι συμβάσεις ασφάλισης που καλύπτουν μεγάλους κινδύνους, όπως ορίζονται στο άρθρο 5 στοιχείο δ) της πρώτης οδηγίας 73/239/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 24ης Ιουλίου 1973, περί συντονισμού των νομοθετικών, κανονιστικών και διοικητικών διατάξεων που αφορούν την ανάληψη δραστηριότητος πρωτασφαλίσεως, εκτός της ασφαλίσεως ζωής, και την άσκηση αυτής [16], διέπονται από το δίκαιο που έχουν επιλέξει τα μέρη σύμφωνα με το άρθρο 3 του παρόντος κανονισμού.
Στο μέτρο που τα μέρη δεν έχουν επιλέξει το εφαρμοστέο δίκαιο, η σύμβαση ασφάλισης διέπεται από το δίκαιο της χώρας όπου ο ασφαλιστής έχει τη συνήθη διαμονή του. Όταν από το σύνολο των περιστάσεων της υπόθεσης προκύπτει ότι η σύμβαση προδήλως συνδέεται στενότερα με άλλη χώρα, εφαρμόζεται το δίκαιο της άλλης αυτής χώρας.

3. Σε περίπτωση σύμβασης ασφάλισης πλην της ασφάλισης που εμπίπτει στην παράγραφο 2, τα μέρη μπορούν, σύμφωνα με το άρθρο 3, να επιλέξουν μόνο μεταξύ των εξής δικαίων:

α) του δικαίου οιουδήποτε κράτους μέλους όπου βρίσκεται ο κίνδυνος κατά τη χρονική στιγμή σύναψης της σύμβασης·
β) του δικαίου της χώρας όπου ο ασφαλισμένος έχει τη συνήθη διαμονή του·
γ) στην περίπτωση ασφάλισης ζωής, του δικαίου του κράτους μέλους, την ιθαγένεια του οποίου έχει ο ασφαλισμένος·
δ) σε περίπτωση συμβάσεων ασφάλισης οι οποίες καλύπτουν κινδύνους που περιορίζονται σε περιστατικά που επέρχονται σε ένα κράτος μέλος διαφορετικό από το κράτος μέλος όπου ευρίσκεται ο κίνδυνος, το δίκαιο του εν λόγω κράτους μέλους·
ε) όταν ο ασφαλισμένος σύμβασης που εμπίπτει στην παρούσα παράγραφο ασκεί εμπορική ή επιχειρηματική δραστηριότητα ή ελεύθερο επάγγελμα και η σύμβαση ασφάλισης καλύπτει δύο ή περισσότερους κινδύνους που αφορούν τις δραστηριότητες αυτές και ευρίσκονται σε διαφορετικά κράτη μέλη, το δίκαιο οιουδήποτε από τα εν λόγω κράτη μέλη ή το δίκαιο της χώρας όπου ο ασφαλισμένος έχει τη συνήθη διαμονή του.

Όταν, στις περιπτώσεις που αναφέρονται στα στοιχεία α), β) ή ε), τα αναφερόμενα κράτη μέλη παρέχουν μεγαλύτερη ελευθερία επιλογής του εφαρμοστέου δικαίου στη σύμβαση ασφάλισης, τα μέρη μπορούν να επωφεληθούν από την ελευθερία αυτή.
Στο μέτρο που τα μέρη δεν έχουν επιλέξει το εφαρμοστέο δίκαιο σύμφωνα με την παρούσα παράγραφο, η σύμβαση διέπεται από το δίκαιο του κράτους μέλους όπου ευρίσκεται ο κίνδυνος κατά τη χρονική στιγμή της σύναψης της σύμβασης.

4. Οι ακόλουθες πρόσθετες διατάξεις εφαρμόζονται στις συμβάσεις ασφάλισης που καλύπτουν κινδύνους για τους οποίους ένα κράτος μέλος επιβάλλει υποχρέωση σύναψης ασφάλισης:
α) η σύμβαση ασφάλισης δεν πληροί την υποχρέωση σύναψης ασφάλισης εκτός εάν συνάδει με τις ειδικές διατάξεις για αυτήν την ασφάλιση, τις οποίες έχει θεσπίσει το κράτος μέλος που επιβάλλει την υποχρέωση. Όταν υπάρχει σύγκρουση μεταξύ του δικαίου του κράτους μέλους όπου ευρίσκεται ο κίνδυνος και του δικαίου του κράτους μέλους που επιβάλλει την υποχρεωτική ασφάλιση, υπερισχύει το τελευταίο αυτό δίκαιο·
β) κατά παρέκκλιση από τις παραγράφους 2 και 3, ένα κράτος μέλος μπορεί να ορίσει ότι η σύμβαση ασφάλισης διέπεται από το δίκαιο του κράτους μέλους που επιβάλλει την υποχρεωτική ασφάλιση.

5. Για τους σκοπούς της παραγράφου 3 τρίτο εδάφιο και της παραγράφου 4, όταν η σύμβαση καλύπτει κινδύνους που ευρίσκονται σε περισσότερα του ενός κράτη μέλη, η σύμβαση θεωρείται ότι εμπεριέχει περισσότερες συμβάσεις, καθεμία από τις οποίες συνδέεται με ένα μόνο κράτος μέλος.

6. Για τους σκοπούς του παρόντος άρθρου, η χώρα όπου βρίσκεται ο κίνδυνος προσδιορίζεται σύμφωνα με το άρθρο 2 στοιχείο δ) της δεύτερης οδηγίας 88/357/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 22ας Ιουνίου 1988, σχετικά με τον συντονισμό των νομοθετικών, κανονιστικών και διοικητικών διατάξεων για την άμεση ασφάλιση εκτός της ασφάλισης ζωής και τη θέσπιση διατάξεων για τη διευκόλυνση και την αποτελεσματική άσκηση της ελευθερίας παροχής υπηρεσιών [17], και, στην περίπτωση ασφάλισης ζωής, η χώρα όπου ευρίσκεται ο κίνδυνος είναι η χώρα της ασφαλιστικής υποχρέωσης κατά την έννοια του άρθρου 1 παράγραφος 1 στοιχείο ζ) της οδηγίας 2002/83/ΕΚ.

Άρθρο 8
Ατομικές συμβάσεις εργασίας

1. Η ατομική σύμβαση εργασίας διέπεται από το δίκαιο που επιλέγουν τα μέρη σύμφωνα με το άρθρο 3. Ωστόσο, η επιλογή αυτή δεν μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα να στερήσει τον εργαζόμενο από την προστασία που του εξασφαλίζουν οι διατάξεις από τις οποίες δεν μπορεί να γίνει παρέκκλιση με συμφωνία κατά το δίκαιο που θα ήταν εφαρμοστέο βάσει των παραγράφων 2, 3 και 4 του παρόντος άρθρου, ελλείψει επιλογής.

2. Στο μέτρο που το εφαρμοστέο στην ατομική σύμβαση εργασίας δίκαιο δεν έχει επιλεγεί από τα μέρη, η σύμβαση διέπεται από το δίκαιο της χώρας στην οποία ή, ελλείψει αυτού, από την οποία, ο εργαζόμενος παρέχει συνήθως την εργασία του κατ’ εκτέλεση της σύμβασης. Η χώρα της συνήθους εκτέλεσης εργασίας δεν θεωρείται ότι μεταβάλλεται όταν ο εργαζόμενος παρέχει την εργασία του σε μια άλλη χώρα προσωρινά.

3. Όταν δεν μπορεί να καθορισθεί το εφαρμοστέο δίκαιο σύμφωνα με την παράγραφο 2, η σύμβαση διέπεται από το δίκαιο της χώρας όπου ευρίσκεται η εγκατάσταση της επιχείρησης που προσέλαβε τον εργαζόμενο.

4. Όταν προκύπτει από το σύνολο των περιστάσεων ότι η σύμβαση συνδέεται στενότερα με χώρα άλλη από την προβλεπόμενη στις παραγράφους 2 ή 3, εφαρμόζεται το δίκαιο της άλλης αυτής χώρας.

Άρθρο 9
Υπερισχύουσες διατάξεις αναγκαστικού δικαίου

1. Οι υπερισχύουσες διατάξεις αναγκαστικού δικαίου είναι κανόνες η τήρηση των οποίων κρίνεται πρωταρχικής σημασίας από μια χώρα για τη διασφάλιση των δημοσίων συμφερόντων της, όπως π.χ. της πολιτικής, κοινωνικής ή οικονομικής οργάνωσής της, σε τέτοιο βαθμό ώστε να επιβάλλεται η εφαρμογή τους σε κάθε περίπτωση που εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής τους, ανεξάρτητα από το δίκαιο που κατά τα άλλα είναι εφαρμοστέο στη σύμβαση σύμφωνα με τον παρόντα κανονισμό.

2. Οι διατάξεις του παρόντος κανονισμού δεν μπορούν να περιορίσουν την εφαρμογή των υπερισχυουσών διατάξεων αναγκαστικού δικαίου του δικαίου του δικάζοντος δικαστή.

3. Είναι δυνατό να δοθεί ισχύς στις υπερισχύουσες διατάξεις αναγκαστικού δικαίου της χώρας όπου πρέπει να εκπληρωθούν ή έχουν εκπληρωθεί οι υποχρεώσεις που απορρέουν από τη σύμβαση, στο μέτρο που οι εν λόγω υπερισχύουσες διατάξεις αναγκαστικού δικαίου καθιστούν παράνομη την εκτέλεση της σύμβασης. Προκειμένου να κριθεί αν θα δοθεί ισχύς στις συγκεκριμένες διατάξεις, λαμβάνονται υπόψη η φύση και ο σκοπός τους καθώς και οι συνέπειες της εφαρμογής ή της μη εφαρμογής τους.

Άρθρο 10
Συναίνεση και ουσιαστικό κύρος

1. Η ύπαρξη και το κύρος της σύμβασης ή μιας διάταξής της διέπονται από το δίκαιο που θα ήταν εφαρμοστέο σύμφωνα με τον παρόντα κανονισμό, αν η σύμβαση ή η διάταξη ήταν έγκυρη.

2. Ωστόσο, ένα συμβαλλόμενο μέρος, προκειμένου να αποδείξει ότι δεν έχει συναινέσει, μπορεί να επικαλεσθεί το δίκαιο της χώρας όπου έχει τη συνήθη διαμονή του, αν από τις περιστάσεις συνάγεται ότι δεν θα ήταν λογικό να καθορισθεί το αποτέλεσμα της συμπεριφοράς του σύμφωνα με το δίκαιο που ορίζεται στην παράγραφο 1.

Άρθρο 11
Τυπικό κύρος

1. Η σύμβαση που συνάπτεται μεταξύ προσώπων τα οποία, ή οι αντιπρόσωποι των οποίων, ευρίσκονται στην ίδια χώρα κατά τη χρονική στιγμή της σύναψής της είναι έγκυρη ως προς τον τύπο αν πληροί τις τυπικές προϋποθέσεις, είτε του δικαίου που σύμφωνα με τον παρόντα κανονισμό διέπει την ουσία της, είτε του δικαίου της χώρας στην οποία συνάπτεται.

2. Η σύμβαση που συνάπτεται μεταξύ προσώπων τα οποία, ή οι αντιπρόσωποι των οποίων, ευρίσκονται σε διαφορετικές χώρες κατά τη χρονική στιγμή της σύναψής της είναι έγκυρη ως προς τον τύπο αν πληροί τις τυπικές προϋποθέσεις, είτε του δικαίου που σύμφωνα με τον παρόντα κανονισμό διέπει την ουσία της, είτε του δικαίου μιας από τις χώρες στις οποίες ευρίσκεται ένα εκ των συμβαλλομένων μερών ή ο αντιπρόσωπός του κατά τη χρονική στιγμή της σύναψής της, είτε του δικαίου της χώρας όπου είχε κατά τη συγκεκριμένη στιγμή τη συνήθη διαμονή του ένα εκ των συμβαλλομένων μερών.

3. Η μονομερής δικαιοπραξία η οποία προορίζεται να έχει έννομες συνέπειες σε σχέση με σύμβαση που καταρτίσθηκε ή πρόκειται να καταρτισθεί είναι έγκυρη ως προς τον τύπο αν πληροί τις τυπικές προϋποθέσεις, είτε του δικαίου που σύμφωνα με τον παρόντα κανονισμό διέπει ή θα διείπε την ουσία της, είτε του δικαίου της χώρας όπου επιχειρήθηκε η εν λόγω δικαιοπραξία, είτε του δικαίου της χώρας όπου το πρόσωπο που κατάρτισε τη μονομερή δικαιοπραξία είχε τη συνήθη διαμονή του κατά τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή.

4. Οι παράγραφοι 1, 2 και 3 του παρόντος άρθρου δεν εφαρμόζονται στις συμβάσεις που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του άρθρου 6. Ο τύπος των συμβάσεων αυτών διέπεται από το δίκαιο της χώρας όπου ο καταναλωτής έχει τη συνήθη διαμονή του.

5. Παρά τις παραγράφους 1 έως 4, κάθε σύμβαση που έχει ως αντικείμενο εμπράγματο δικαίωμα επί ακινήτου ή μίσθωση ακινήτου υπάγεται στους αναγκαστικούς περί τύπου κανόνες του δικαίου της χώρας όπου ευρίσκεται το ακίνητο, αν, σύμφωνα με το δίκαιο αυτό:

α) οι κανόνες αυτοί εφαρμόζονται ανεξάρτητα από τη χώρα στην οποία συνάπτεται η σύμβαση και από το δίκαιο που διέπει τη σύμβαση· και
β) δεν μπορεί να γίνει παρέκκλιση από τους κανόνες αυτούς με συμφωνία.

Άρθρο 12
Έκταση του εφαρμοστέου δικαίου

1. Το σύμφωνο με τον παρόντα κανονισμό, εφαρμοστέο στη σύμβαση δίκαιο, διέπει ειδικότερα:

α) την ερμηνεία της·
β) την εκπλήρωσή της·
γ) μέσα στα όρια των εξουσιών που παρέχει στο επιληφθέν δικαστήριο το δικονομικό δίκαιό του, τις συνέπειες της μη εκπλήρωσης, ολικής ή μερικής, των ενοχών αυτών, συμπεριλαμβανομένου του υπολογισμού της αποζημίωσης, εφόσον ρυθμίζονται από κανόνες δικαίου·
δ) τους διάφορους τρόπους απόσβεσης των ενοχών, καθώς και τις παραγραφές και εκπτώσεις λόγω παρόδου προθεσμίας·
ε) τις συνέπειες της ακυρότητας της σύμβασης.

2. Ως προς τους τρόπους εκπλήρωσης και τα μέτρα που πρέπει να λάβει ο δανειστής σε περίπτωση πλημμελούς εκπλήρωσης, λαμβάνεται υπόψη το δίκαιο της χώρας εκπλήρωσης.

Άρθρο 13
Ανικανότητα

Σε σύμβαση η οποία συνάπτεται μεταξύ προσώπων που ευρίσκονται στην ίδια χώρα, φυσικό πρόσωπο ικανό, σύμφωνα με το δίκαιο της χώρας αυτής, δεν μπορεί να επικαλεσθεί τη σύμφωνα με το δίκαιο της άλλης χώρας πηγάζουσα ανικανότητά του, παρά μόνο αν, κατά τη χρονική στιγμή σύναψης της σύμβασης, ο αντισυμβαλλόμενος γνώριζε την ανικανότητα αυτή ή την αγνοούσε εξ αμελείας του.

Άρθρο 14
Εκχώρηση απαιτήσεων και συμβατική υποκατάσταση

1. Η σχέση μεταξύ εκχωρητή και εκδοχέα δυνάμει εκχώρησης ή συμβατικής υποκατάστασης απαίτησης κατά τρίτου προσώπου ("ο οφειλέτης") διέπεται από το δίκαιο, που σύμφωνα με τον παρόντα κανονισμό, εφαρμόζεται στη σύμβαση μεταξύ εκχωρητή και εκδοχέα.

2. Το δίκαιο που διέπει την απαίτηση η οποία είναι αντικείμενο εκχώρησης ή υποκατάστασης καθορίζει το εκχωρητό της, τις σχέσεις μεταξύ εκδοχέα και οφειλέτη, τους όρους με τους οποίους μπορεί να γίνει επίκληση της εκχώρησης ή της υποκατάστασης έναντι του οφειλέτη και το εξοφλητικό αποτέλεσμα της παροχής του οφειλέτη.

3. Η έννοια της εκχώρησης στο παρόν άρθρο περιλαμβάνει τη ρητή μεταβίβαση απαίτησης, τη μεταβίβαση απαίτησης προς εξασφάλιση άλλης απαίτησης, καθώς και την παροχή εγγύησης ή άλλα δικαιώματα εξασφάλισης επί απαίτησης.

Άρθρο 15
Υποκατάσταση εκ του νόμου

Όταν, δυνάμει μιας συμβατικής ενοχής, ένα πρόσωπο ("ο δανειστής") έχει απαίτηση έναντι άλλου προσώπου ("ο οφειλέτης"), και ένα τρίτο πρόσωπο έχει την υποχρέωση να ικανοποιήσει τον δανειστή, ή τον έχει πράγματι ικανοποιήσει εκπληρώνοντας την υποχρέωση αυτή, το δίκαιο που διέπει την υποχρέωση του τρίτου να ικανοποιήσει τον δανειστή καθορίζει αν και σε ποιο βαθμό αυτός ο τρίτος δικαιούται να ασκήσει κατά του οφειλέτη τα δικαιώματα που είχε ο δανειστής κατά του οφειλέτη σύμφωνα με το δίκαιο που διέπει τη σχέση τους.

Άρθρο 16
Παθητική ενοχή εις ολόκληρον

Στην περίπτωση που ένας δανειστής έχει απαιτήσεις έναντι περισσότερων οφειλετών, οι οποίοι ευθύνονται για την ίδια απαίτηση, και ένας εκ των οφειλετών έχει ήδη ικανοποιήσει, εν όλω ή εν μέρει, την απαίτηση, το δίκαιο το οποίο διέπει την υποχρέωση του οφειλέτη έναντι του δανειστή διέπει επίσης το δικαίωμα του οφειλέτη να στραφεί κατά των λοιπών οφειλετών. Οι λοιποί οφειλέτες μπορούν να αντιτάσσουν κατά τον δανειστή τα μέσα άμυνας τα οποία διαθέτουν στο μέτρο που επιτρέπεται από το δίκαιο το οποίο διέπει τις υποχρεώσεις τους έναντι του δανειστή.

Άρθρο 17
Συμψηφισμός

Ελλείψει συμφωνίας των μερών για τη δυνατότητα συμψηφισμού, το δίκαιο το οποίο διέπει τον συμψηφισμό είναι εκείνο που διέπει την αξίωση στην οποία αντιτάσσεται ο συμψηφισμός.

Άρθρο 18
Βάρος απόδειξης

1. Το δίκαιο που, σύμφωνα με τον παρόντα κανονισμό, διέπει μια συμβατική ενοχή εφαρμόζεται στο μέτρο που, σε θέματα συμβατικών ενοχών, καθιερώνει τεκμήρια ή κατανέμει το βάρος απόδειξης.

2. Οι συμβάσεις ή δικαιοπραξίες οι οποίες προορίζονται να έχουν έννομες συνέπειες μπορούν να αποδειχθούν με κάθε αποδεικτικό μέσο που είναι παραδεκτό, είτε σύμφωνα με το δίκαιο του δικάζοντος δικαστή είτε σύμφωνα με ένα από τα αναφερόμενα στο άρθρο 11 δίκαια, κατά το οποίο η εν λόγω σύμβαση ή δικαιοπραξία είναι έγκυρη ως προς τον τύπο, εφόσον η απόδειξη μπορεί να διεξαχθεί με το μέσο αυτό ενώπιον του δικάζοντος δικαστή.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ III

ΛΟΙΠΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ

Άρθρο 19
Συνήθης διαμονή

1. Για τους σκοπούς του παρόντος κανονισμού, ως συνήθης διαμονή εταιρείας ή άλλης ένωσης, με ή χωρίς νομική προσωπικότητα, νοείται ο τόπος της κεντρικής της διοίκησης.
Η συνήθης διαμονή φυσικού προσώπου που ενεργεί στο πλαίσιο της επιχειρηματικής του δραστηριότητας είναι ο κύριος τόπος των επιχειρηματικών δραστηριοτήτων του.

2. Εάν η σύμβαση συνάπτεται στο πλαίσιο της λειτουργίας υποκαταστήματος, αντιπροσωπείας ή οιασδήποτε άλλης εγκατάστασης, ή αν, σύμφωνα με τη σύμβαση, η παροχή οφείλεται από ένα τέτοιο υποκατάστημα, αντιπροσωπεία ή οιαδήποτε άλλη εγκατάσταση, ως τόπος της συνήθους διαμονής θεωρείται ο τόπος όπου ευρίσκεται το υποκατάστημα, η αντιπροσωπεία ή η οιαδήποτε άλλη εγκατάσταση.

3. Κρίσιμος χρόνος για τον καθορισμό της συνήθους διαμονής είναι η χρονική στιγμή σύναψης της σύμβασης.

Άρθρο 20
Αποκλεισμός της παραπομπής

Η εφαρμογή του δικαίου χώρας, η οποία προσδιορίζεται από τον παρόντα κανονισμό, σημαίνει την εφαρμογή των ισχυόντων κανόνων δικαίου στη χώρα αυτή εκτός από τους κανόνες ιδιωτικού διεθνούς δικαίου, εκτός αν προβλέπεται άλλως από τον παρόντα κανονισμό.

Άρθρο 21
Δημόσια τάξη του δικάζοντος δικαστή

Η εφαρμογή διάταξης του δικαίου οιασδήποτε χώρας που καθορίζεται από τον παρόντα κανονισμό δεν μπορεί να αποκλεισθεί παρά μόνο αν η εφαρμογή αυτή είναι προδήλως ασυμβίβαστη με τη δημόσια τάξη ("ordre public") του δικάζοντος δικαστή.

Άρθρο 22
Κράτη χωρίς ενοποιημένο σύστημα δικαίου

1. Σε περίπτωση που ένα κράτος αποτελείται από περισσότερες εδαφικές ενότητες και κάθε μία έχει τους δικούς της κανόνες σχετικά με τις συμβατικές ενοχές, κάθε εδαφική ενότητα θεωρείται ως χώρα για τον καθορισμό του εφαρμοστέου δικαίου σύμφωνα με τον παρόντα κανονισμό.

2. Κράτος μέλος στο οποίο διαφορετικές εδαφικές ενότητες διαθέτουν δικούς τους κανόνες δικαίου σχετικά με τις συμβατικές ενοχές δεν υποχρεούται να εφαρμόζει τον παρόντα κανονισμό σε συγκρούσεις νόμων που αφορούν αποκλειστικά και μόνο τα δίκαια αυτών των εδαφικών ενοτήτων.

Άρθρο 23
Σχέση με άλλες διατάξεις του κοινοτικού δικαίου

Με την εξαίρεση του άρθρου 7, ο παρών κανονισμός δεν θίγει την εφαρμογή των διατάξεων του κοινοτικού δικαίου οι οποίες, σε ειδικά θέματα, ρυθμίζουν τους κανόνες σύγκρουσης νόμων στον τομέα των συμβατικών ενοχών.

Άρθρο 24
Σχέση με τη σύμβαση της Ρώμης

1. Ο παρών κανονισμός αντικαθιστά τη σύμβαση της Ρώμης στα κράτη μέλη, εξαιρουμένων των εδαφών των κρατών μελών τα οποία υπάγονται στο εδαφικό πεδίο εφαρμογής της εν λόγω σύμβασης και στα οποία ο παρών κανονισμός δεν εφαρμόζεται κατ’ εφαρμογή του άρθρου 299 της συνθήκης.

2. Κατά το μέτρο που ο παρών κανονισμός αντικαθιστά τις διατάξεις της σύμβασης της Ρώμης, κάθε παραπομπή στην εν λόγω σύμβαση νοείται ως παραπομπή στον παρόντα κανονισμό.

Άρθρο 25
Σχέση με τις ισχύουσες διεθνείς συμβάσεις

1. Ο παρών κανονισμός δεν θίγει την εφαρμογή διεθνών συμβάσεων στις οποίες είναι μέρη ένα ή περισσότερα κράτη μέλη κατά το χρόνο της υιοθέτησης του παρόντος κανονισμού και οι οποίες θεσπίζουν κανόνες σύγκρουσης νόμων σχετικά με τις συμβατικές ενοχές.

2. Ωστόσο, στις σχέσεις μεταξύ κρατών μελών, ο παρών κανονισμός υπερισχύει των συμβάσεων που έχουν συναφθεί αποκλειστικά μεταξύ δύο ή περισσοτέρων εξ αυτών, στο μέτρο που οι συμβάσεις αυτές αφορούν θέματα τα οποία διέπονται από τον παρόντα κανονισμό.

Άρθρο 26
Κατάλογος συμβάσεων

1. Έως τις 17 Ιουνίου 2009, τα κράτη μέλη κοινοποιούν στην Επιτροπή τις προβλεπόμενες στο άρθρο 25 παράγραφος 1 συμβάσεις. Μετά την ημερομηνία αυτή, τα κράτη μέλη κοινοποιούν στην Επιτροπή κάθε καταγγελία των συμβάσεων αυτών.

2. Εντός εξαμήνου από την παραλαβή των αναφερομένων στην παράγραφο 1 κοινοποιήσεων, η Επιτροπή δημοσιεύει στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης:

α) κατάλογο των συμβάσεων κατά την παράγραφο 1·
β) κατάλογο των καταγγελιών κατά την παράγραφο 1.

Άρθρο 27
Ρήτρα αναθεώρησης

1. Έως τις 17 Ιουνίου 2013, η Επιτροπή υποβάλλει στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, στο Συμβούλιο και στην Ευρωπαϊκή Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή έκθεση σχετικά με την εφαρμογή του παρόντος κανονισμού. Εφόσον είναι απαραίτητο, η έκθεση συνοδεύεται από προτάσεις τροποποίησης του παρόντος κανονισμού. Η έκθεση περιλαμβάνει:

α) μελέτη σχετικά με το δίκαιο που εφαρμόζεται στις συμβάσεις ασφάλισης και μελέτη των επιπτώσεων των διατάξεων που ενδεχομένως σχεδιάζεται να θεσπισθούν και
β) αξιολόγηση της εφαρμογής του άρθρου 6, ιδίως όσον αφορά τη συνοχή του κοινοτικού δικαίου στον τομέα της προστασίας των καταναλωτών.

2. Έως τις 17 Ιουνίου 2010, η Επιτροπή υποβάλλει στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, στο Συμβούλιο και στην Ευρωπαϊκή Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή έκθεση σχετικά με την αποτελεσματικότητα της εκχώρησης ή υποκατάστασης προκειμένου για απαίτηση έναντι τρίτων και σχετικά με την προτεραιότητα της απαίτησης που υπόκειται σε εκχώρηση ή υποκατάσταση έναντι δικαιώματος άλλου προσώπου. Εφόσον είναι απαραίτητο, η έκθεση συνοδεύεται από πρόταση τροποποίησης του παρόντος κανονισμού και μελέτη των διατάξεων που σχεδιάζεται να θεσπισθούν.

Άρθρο 28
Διαχρονική εφαρμογή

Ο παρών κανονισμός εφαρμόζεται στις συμβάσεις που συνάπτονται μετά τις 17 Δεκεμβρίου 2009.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ IV

ΤΕΛΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ

Άρθρο 29
Έναρξη ισχύος και εφαρμογή

Ο παρών κανονισμός αρχίζει να ισχύει την εικοστή ημέρα από τη δημοσίευσή του στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Ο παρών κανονισμός εφαρμόζεται από τις 17 Δεκεμβρίου 2009, με την εξαίρεση του άρθρου 26 που εφαρμόζεται από τις 17 Ιουνίου 2009.

Ο παρών κανονισμός είναι δεσμευτικός ως προς όλα τα μέρη του και ισχύει άμεσα σε κάθε κράτος μέλος σύμφωνα με τη συνθήκη για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας.

Στρασβούργο, 17 Ιουνίου 2008.

Για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο
Ο Πρόεδρος

H.-G. Pöttering

Για το Συμβούλιο
Ο Πρόεδρος

J. Lenarčič



[1] ΕΕ C 318 της 23.12.2006, σ. 56.
[2] Γνώμη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 29ης Νοεμβρίου 2007 (δεν έχει ακόμα δημοσιευθεί στην Επίσημη Εφημερίδα) και απόφαση του Συμβουλίου της 5ης Ιουνίου 2008.
[3] ΕΕ C 12 της 15.1.2001, σ. 1.
[4] ΕΕ C 53 της 3.3.2005, σ. 1.
[5] ΕΕ L 12 της 16.1.2001, σ. 1. Κανονισμός όπως τροποποιήθηκε τελευταία με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1791/2006 (ΕΕ L 363 της 20.12.2006, σ. 1).
[6] ΕΕ L 199 της 31.7.2007, σ. 40.
[7] ΕΕ C 334 της 30.12.2005, σ. 1.
[8] ΕΕ L 145 της 30.4.2004, σ. 1. Οδηγία όπως τροποποιήθηκε τελευταία με την οδηγία 2008/10/ΕΚ (ΕΕ L 76 της 19.3.2008, σ. 33).
[9] ΕΕ L 375 της 31.12.1985, σ. 3. Οδηγία όπως τροποποιήθηκε τελευταία με την οδηγία 2008/18/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (ΕΕ L 76 της 19.3.2008, σ. 42).
[10] ΕΕ L 280 της 29.10.1994, σ. 83.
[11] ΕΕ L 166 της 11.6.1998, σ. 45.
[12] ΕΕ L 18 της 21.1.1997, σ. 1.
[13] ΕΕ L 178 της 17.7.2000, σ. 1.
[14] ΕΕ L 345 της 19.12.2002, σ. 1. Οδηγία όπως τροποποιήθηκε τελευταία με την οδηγία 2008/19/ΕΚ (ΕΕ L 76 της 19.3.2008, σ. 44).
[15] ΕΕ L 158 της 23.6.1990, σ. 59.
[16] ΕΕ L 228 της 16.8.1973, σ. 3. Οδηγία όπως τροποποιήθηκε τελευταία με την οδηγία 2005/168/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (ΕΕ L 323 της 9.12.2005, σ. 1).
[17] ΕΕ L 172 της 4.7.1988, σ. 1. Οδηγία όπως τροποποιήθηκε τελευταία με την οδηγία 2005/14/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (ΕΕ L 149 της 11.6.2005, σ. 14).